MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, taksirle yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ..."un, müşteki ..."i taksirle yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Suçun vasfına yönelik temyiz talebi bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ..."un, müştekiler ..."i kasten yaralama ve müşteki ..."i kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.10.2018 tarih, 2015/1-158 Esas, 2018/444 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, kasten yaralama suçunun TCK"nin 43/3. maddesinde belirtilen suçlardan olması nedeniyle bu suçta zincirleme suç hükümlerinin uygulanamayacağı, dolayısıyla aynı neviden fikri içtima hükümlerinin düzenlendiği TCK"nin 43/2. maddesinin ve ayrıca işlenen suçların farklı nevilerden olmaması nedeniyle TCK"nin 44. maddesindeki fikri içtimanın uygulanma olanağının da bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın salladığı bıçak ile hem müşteki ..."e yönelik olası kastla yaralama suçunu, hem de müşteki ..."e yönelik silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçunu işlediği, mahalli mahkemece sanığın müştekilere yönelik eylemi nedeniyle ayrı ayrı cezalandırılmasının isabetli olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3) Sanık ..."in, müşteki ..."i kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanığın, adli emanetteki dubaları müştekiye atarak, bacağına isabet etmesi neticesinde doktor raporunda belirtildiği üzere yaraladığı sabit olduğu anlaşılmakla, sanığın tamamlanmış kasten yaralama suçundan cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, yerinde olmayan gerekçe ile TCK"nin 35. maddesinde düzenlenen teşebbüs hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bafra 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.12.2014 karar tarihli, 21.04.2015 tarihinde kesinleşen, 2014/288 Esas- 2014/537 Karar sayılı ilamı yargılamaya konu suç tarihinden sonra kesinleştiği anlaşılmakla tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın Bafra 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.03.2013 karar tarihli, 13.11.2014 tarihinde kesinleşen, 2013/224 Esas- 2013/401 Karar sayılı ilamı ile TCK"nin 142/1-a, 62, 51. maddeleri uyarınca hükmolunan erteli 1 yıl 8 ay hapis cezası nedeniyle mükerrir olduğu hususunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, sanık hakkında 5237 sayılı TCK."nin 58. maddesinin uygulandığı paragrafının hükümden çıkartılarak yerine "Sanığın, Bafra 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.03.2013 karar tarihli, 13.11.2014 tarihinde kesinleşen, 2013/224 Esas- 2013/401 Karar sayılı ilamı ile TCK"nin 142/1-a, 62, 51. maddeleri uyarınca hükmolunan erteli 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.