Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/1800 Esas 2017/1628 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1800
Karar No: 2017/1628
Karar Tarihi: 30.05.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/1800 Esas 2017/1628 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, nitelikli yağma suçundan mahkumiyet hükmü verilen sanıkların temyiz başvurularını değerlendirdi. Birinci sanığın temyiz itirazları reddedildi ve hükmün onanmasına karar verildi. Ancak ikinci sanıkla ilgili olarak, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince müdafi ve vekillerin görevlendirilmeleri ile yapılacak ödemelerin usul ve esaslarına ilişkin yönetmelik kapsamında, zorunlu savunmanın ücretinin sanıktan alınamayacağı belirtildi. Bu nedenle, hükümde yer alan zorunlu savunma ücretine ilişkin bölümün çıkarılması gerektiği sonucuna varıldı ve hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri olarak; TC Anayasası'nın 90. maddesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150, 234 ve 239. maddeleri ve 5320 sayılı Kanun'un 13. maddesi belirtilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2014/1800 E. , 2017/1628 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar ..., ... (...eli) hakkında nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu"nun takdirine göre, sanıklar ... ve ... (....) savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar ..., ... hakkında nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TC. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklar ... ve ...’dan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı ile sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasından savunman ücretine ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.