Mahkemesi : Asliye Ceza
Suç : Kenevir ekme, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma, 2863 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm : 1- 2313 sayılı Kanunun 23/son, TCK"nın 53/1, 63, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere 2- 2863 sayılı Kanunun 67/1, TCK"nın 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet 3- TCK"nın 191/2-3-4-5. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, inceleme yapılmasına yer olmadığına, gereğinin merciince yerine getirilmesine,
2- 2313 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3- 2863 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Suça konu eser üzerinde üniversitelerin arkeoloji ve sanat tarihi kürsülerine mensup öğretim üyelerinden oluşan bilirkişi kuruluna inceleme yaptırılarak, hali hazır durumu itibariyle bilim, kültür, din veya güzel sanatlarla ilgileri, 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli taşınır kültür varlığı ile tasnif ve tescile tabi olup olmadığı, bildirim zorunluluğu olan eserlerden bulunup bulunmadığının tespit edilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, dosyanın tarafı konumundaki Silifke Müzesi uzmanının düzenlemiş olduğu raporun hükme esas alınması,
Kanuna aykırı, üst Cumhuriyet savcısı ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün öncelikle bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 14.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.