MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı tarafından, davalılar aleyhine 31.10.2014 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; 72 parsel yönünden feragat nedeniyle davanın reddine, 73 sayılı parsel yönünden davanın kabulüne dair verilen 07.07.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, 31.10.2014 tarihli dilekçesi ile 191 ada 71-62 ve 82 parsel sayılı taşınmazların maliki olduğunu, 71 sayılı parselin lehine davalılar adına kayıtlı 72 ve 73 nolu parsellerden geçit hakkı tesisini istemiştir.
Bir kısım davalılar, davacıya ait 62 parsel sayılı taşınmazın genel yola cephesi bulunduğunu, ayrıca 72 sayılı parselin daha uygun olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının 62 parsel sayılı taşınmazının köy yoluna cephesinin bulunduğu ancak yapılan incelemede eğimli olduğu özellikle kış şartlarında geçmeye uygun olmadığı, dolayısıyla davacının nisbi geçit ihtiyacı içinde bulunduğu kabul edilerek, en kısa mesafe 73 parsel sayılı taşınmaz olduğu gerekçesiyle, davacının 191 ada 72 parsel nolu taşınmaz açısından açtığı davasının feragat nedeniyle reddine, 191 ada 73 parsel sayılı taşınmaz açısından davasının kabulü ile; davalılara ait ... İli ... İlçesi Çetmi Köyünde kain 191 ada 73 parsel sayılı taşınmaz aleyhine dosyada bulunan 22/06/2015 havale tarihli fen bilirkişi raporunda ve ekindeki krokide 3 metre genişliğinde 43.27 uzunluğunda yeşil renk ile gösterilen toplamda 119.01 m2"lik alanda davacının maliki bulunduğu Çorum İli Kargı İlçesi Çetmi Köyü 191 ada 71 parsel sayılı taşınmaz lehine geçit hakkı tesisine, depo edilen bedelin davalılardan ..., ... ve ..."a eşit hisselerle ödenmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı 73 parsel sayılı taşınmazın paylı maliklerinden ... temyiz etmiştir.
Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine "mutlak geçit ihtiyacı" veya "geçit yoksunluğu", ikincisine de "nispi geçit ihtiyacı" ya da "geçit yetersizliği" denilmektedir.
TMK"nın "zorunlu geçit" başlıklı 747. maddesi gereğince taşınmazından genel yola çıkmak için yeterli geçidi bulunmayan malik, komşularından geçit hakkı tanınmasını isteyebilir. Bunun için yasa maddesinde belirtildiği üzere davacıların taşınmazlarından genel yola çıkmalarının hiç mümkün olmaması gerekir.
Somut olayda; dosya içerisindeki pafta sureti ile 22.06.2015 tarihli bilirkişi raporu ve krokisine göre ve davacı adına tapuda kayıtlı olduğu belirtilen 191 ada 62 parsel sayılı taşınmazın sınırında kadastrol yola cepheli bulunduğu açıkça görülmektedir. Bu itibarla öncelikle 191 ada 62 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydı getirtilerek davacı adına kayıtlı olduğu tespit edilmesi halinde davacı adına kayıtıl 191 ada 71 parsel sayılı taşınmazın 191 ada 62 parsel sayılı taşınmaza sınır komşusu olması ve 62 sayılı parsel üzerinden yola çıkışı mümkün olduğundan davacının subjektif arzusuna göre geçit güzergahı saptanıp buna ilişkin hüküm kurulması mümkün olmadığından mahkemece davacının geçit ihtiyacının bulunmaması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekir.
Eğer 191 ada 62 parsel sayılı taşınmaz davacı adına kayıtlı değilse davacının 191 ada 71 parsel sayılı taşınmazı ile davalı 191 ada 73 parsel sayılı taşınmaz arasında kalan davacı adına kayıtlı olduğu belirtilen 181 ada 82 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydı getirtilerek kesintisizlik ilkesi gereğince 22.06.2015 tarihli keşif krokisinde belirtildiği üzere 82 parsel sayılı taşınmaz üzerinden de akdi veya kazai geçit hakkı tesis edilmek suretiyle davanın kabulü gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde davalı ..."a iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.