2313 sayılı Kanuna muhalefet - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/8349 Esas 2015/7913 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza
Suç : 2313 sayılı Kanuna muhalefet, 6136 sayılı Kanuna muhalefet, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma
Hüküm : 1- 2313 sayılı Kanunun 23/5, 5237 sayılı TCK"nın 62, 50, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- 6136 sayılı Kanunun 13/4, 5237 sayılı TCK"nın 62, 50, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet
3- TCK"nın 191/2-2. cümle, 191/3-5. maddeleri uyarınca 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1- Sanık hakkında kullanmak için uyuşturcu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan verilen karara yönelik incelemede;
Yargıyat Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma" suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, temyiz incelemesine yer olmadağına gereğinin yetkili ve görevli itiraz merciince yerine getirilmesine,
2- Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan incelemede;
CMUK"nın 305. maddesindeki temyiz sınırı ve hükmolunan adli para cezasının miktarı karşısında hükmün kesin olması nedeniyle, sanık müdafiinin temyiz talebinin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
3- Sanık hakkında 2313 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyize gelince;
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan Kanun ve maddelerinin TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri yerine "TCK"nın 50" maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün üçüncü paragrafdaki "TCK"nın 50" ibaresi çıkarılarak yerine "TCK"nın 50/1-a, ve 52/2" ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.