Tebliğname No : 5 - 2015/254539
MAHKEMESİ : İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/06/2009
NUMARASI : 2004/417 Esas, 2009/137 Karar
SUÇ : Zimmet, denetim görevinin ihmali suretiyle zimmete neden olmak, görevi kötüye kullanma, görevi ihmal, 1163 sayılı Kooperatifler Kanununa aykırılık

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş olan Hazine"nin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükümlerin 18/05/2015 tarihli dilekçe ile vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Kanunun 18. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak Hazinenin katılma isteminin zimmet suçuyla sınırlı olarak kabulüne, görevi kötüye kullanma ve görevi ihmal suçlarından Hazinenin zarar gören sıfatı bulunmadığından Hazine vekilinin sanıklar F.. B.., İ.. Ö.., Ş.. O.., Ş.. B.., T.. B.. ve R.. A.."ın görevi kötüye kullanma, Ş.. M.."in ise görevi ihmal suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin, keza; tayin olunan ceza miktarına göre sanıklar Ş.. M.. ve F.. B.. müdafiileri ile sanıklar Ş.. O.. ve R.. A.."ın duruşmalı inceleme istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 317 ve 318. maddeleri uyarınca REDDİNE, sanıklar F.. B.., Ş.. O.., Ş.. M.. müdafiileri ile Ş.. B.., İ.. Ö.., R.. A.., T.. B.."nın temyiz itirazlarının, sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükümleriyle; katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının ise sanık M.. A.. hakkında zimmet suçundan kurulan beraat hükmüyle sınırlı ve duruşmasız olarak incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık M.. A.. hakkında zimmet suçundan verilen beraat hükmünün temyiz incelemesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık Ş.. M.. hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı Kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-d maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerine görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"da cezaların toplanmasına yasal olanak bulunmadığı halde, uygulama yeri bulunmayan 765 sayılı TCK"nın 71, 72. maddelerine göre cezaların içtimaına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, cezaların toplanmasına ilişkin 9 no"lu bendin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanıklar F.. B.., Ş.. O.., Ş.. M.., Ş.. B.., İ.. Ö.., R.. A.. ve T.. B.. hakkında denetim görevinin ihmali, 1163 sayılı Kanuna muhalefet, görevi kötüye kullanma ve görevi ihmal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde ise;
Sanıklar F.. B.., Ş.. O.., Ş.. M.., Ş.. B.., İ.. Ö.., R.. A.. ve T.. B.."nın işlediği iddia edilen suçların; 765 sayılı TCK"nın 203, 230, 240 ve 1163 sayılı Kanunun Ek 2. maddesinde öngörülen cezalarının üst sınırı itibariyle aynı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen yedi yıl altı aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, F.. B.. ve İ.. Ö.. için Kooperatifte görevlerinin sona erdiği 2003 yılı, Ş.. M.., Ş.. B.., T.. B.., R.. A.., Ş.. O.. için ise son suç tarihi olan 2004 yılı ile inceleme günü arasında zamanaşımı sürelerinin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca davaların zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 29/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.