Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/5927 Esas 2019/8120 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5927
Karar No: 2019/8120
Karar Tarihi: 12.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/5927 Esas 2019/8120 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul (Kapatılan) 70. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve TCK'nın 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası verilen sanık, daha önce verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararına uyulmaması sebebiyle ceza almıştır. Ancak, kararın sanığın yokluğunda verildiği belirtilmesine rağmen, UYAP'taki kayıtta kararın sanık ve müştekiye karşı verildiği yazılı olduğu, gerekçeli kararda da yanlışlıkla kararın sanık ve müştekiye karşı verildiği belirtilerek, kararın usulsüz olarak kesinleştirildiği tespit edilmiştir. Bu sebeple, bu karara dayalı olarak verilen TCK'nın 51/7. maddesi gereğince erteli hapis cezasının tamamının infazı mahiyetindeki kararın yok hükmünde olduğu ve kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düştüğü kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
TCK 191/1
TCK 62
TCK 51
TCK 66/1e
5320 sayılı Kanunun 8. maddesi 1. fıkrası
1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi
5271 sayılı CMK’nın 223. maddesi 8. fıkrası

10. Ceza Dairesi 2019/5927 E. , 2019/8120 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İSTANBUL (Kapatılan) 70. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine hükmolunan erteli hapis cezasının aynen infazı mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
15/07/2008 tarihli 2006/653 esas ve 2008/705 karar sayılı ilam ile verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararına uyulmaması üzerine, 02/11/2010 tarihli 2010/1314 esas ve 2010/1782 karar sayılı ilam ile TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri gereğince hükmedilen 10 ay hapis cezasının TCK’nın 51. maddesi gereğince ertelendiği, 02.11.2010 tarihli duruşmaya sanığın katılmadığı, dosyada fiziken mevcut olan 02.11.2010 tarihli duruşma tutanağının son kısmında kararın sanığın yokluğunda verildiği belirtilmesine rağmen, aynı duruşma tutanağının UYAP"taki kaydında ise kararın "sanık ve müştekinin yüzüne karşı" verildiği belirtilip, gerekçeli kararda da hatalı olarak kararın "sanık ve müştekinin yüzüne karşı" verildiği belirtilerek, gerekçeli karar sanığa tebliğ edilmeden kararın usulsüz olarak kesinleştirildiği; bu nedenle bu karara dayalı olarak verilen 02.07.2015 tarihli 2015/225 esas ve 2015/682 karar sayılı, TCK"nın 51/7. maddesi gereğince erteli hapis cezasının tamamının infazı mahiyetindeki kararın yok hükmünde olduğu ve sanığın 29.07.2015 tarihli temyiz dilekçesinin 02/11/2010 tarihli 2010/1314 esas ve 2010/1782 karar sayılı mahkûmiyet hükmüne yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
02.11.2010 tarihli hükümden itibaren temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile öngörülen 8 yıllık dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; bozma sebebine göre, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesinin 1. fıkrası ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 12/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.