MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ..."ın kızı olan katılan ..."ın psikolojik rahatsızlığı nedeniyle muska yaptığını duyduğu sanığa ulaştığı, sanığın katılan ..."a okuyacağını söyleyerek katılan ..."dan 600 TL para aldığı, ancak sonrasında katılanların sanığa bir daha ulaşamadıkları; başka bir tarihte ise sanığın katılan ...t"la pazarda karşılaştığı, katılan ...n üzerinde büyü olduğunu, yüzük ve bileziklerini okuması gerektiğini söyleyerek katılanı lokantaya götürdüğü, katılan ..."ün yüzük ve bileziklerini alarak poşete koyduğu ve katılandan ayrı bir yerde okuma yaptığı, katılana tekrar poşeti vererek evde açmasını söylediği, katılan ...n evde poşete baktığında takıların olmadığını gördüğü, bu suretle sanığın katılanlara karşı dini inanç ve duyguların istismar edilmesi suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanığın kendisini hoca olarak tanıtıp katılanları ikna ederek menfaat temin ettiği, bu sebeple atılı suçu işlediği anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 60 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarından adli para cezasına ilişkin sırasıyla “60 gün”, “50 gün” ve “1.000, 00 TL”terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla “5 gün”, “4 gün” ve “80 TL” ibarelerinin eklenmesi; yine hükümlerden TCK"nın 52/4 maddesi gereğince para cezasının 10 eşit taksitte ödenmesi şeklindeki düzenlemesinin hüküm fıkrasından çıkarılarak “adli para cezasının miktarı dikkate alındığında TCK"nın 52/4 maddesi gereğince taksit yapılmasına yer olmadığına”ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.