Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, katılan sanık ... hakkında beraate ilişkin hüküm, sanık ... tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere ve incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 19.00 sıralarında katılan sanık ...’nın sevk ve idaresindeki araçla meskun mahal dışında, iki yönlü, şerit çizgisiyle bölünmüş, iki şeritli yolda yolun sağından seyrederken sola dönüş için manevra yaptığı esnada aynı istikamette gerisinde seyreden aracın yavaşlamasıyla iki araç geriden gelen ve önünde yavaşlayan araca çarpmamak için sola yönelen sanık ...’un sevk ve idaresindeki otomobille çarpıştığı, kaza nedeniyle sanık ...’un basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, katılan sanık ...’nın hayati tehlike geçirecek şekilde, yanında yolcu olarak bulunan katılanlar Kamber ve ...’nın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları, kazanın meydana gelmesinde mahkemece sanık ...’un asli ve tam kusurlu olduğunun kabul edildiği olayda;
1- Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükmün temyiz incelemesinde:
5560 sayılı Kanunun 23. maddesiyle değişik CMK"nın 231/12 maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz mümkün bulunduğundan, bu istem konusunda karar verilmek üzere Mahkemesince itirazı inceleyecek merciiye gönderilmesi için, dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Katılan Sanık ... hakkında verilen beraat kararına ilişkin hükmün temyiz incelemesinde:
Kusuru bulunmadığı kabul edilen katılan sanık hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, aynı Kanunun 223/2-b maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden 13.06.2016 tarihli ek karardan 1. fıkranın çıkarılması ve yerine "yüklenen suç bakımından sanığın taksire dayalı kusuru bulunmadığından 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine" ibaresinin eklenmesine, hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 27.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.