22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/26052 Karar No: 2019/22960 Karar Tarihi: 11.12.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26052 Esas 2019/22960 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı ise davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak, davanın kabulüne karar verdi. Ancak davalı tarafından temyiz edildi. Taraflar arasında, davacı işçinin fazla çalışma ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. İşçinin fazla çalışma ücreti alacağı konusunda ispat yükümlülüğü vardır. İş yeri kayıtları, belgeler ve tanık beyanları bu konuda delil niteliği taşır. Somut olayda, davacının argümanları yeterli ve inandırıcı delillerle ispatlanamamıştır. Davacının normal mesai saatlerinde çalıştığı kabul edilmeli ve fazla mesai ücreti hakkında yeniden hüküm tesis edilmelidir. Kararda belirtilen kanun maddeleri: İş Kanunu Madde 30, Borçlar Kanunu Md. 369.
22. Hukuk Dairesi 2017/26052 E. , 2019/22960 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında, davacı işçinin fazla çalışma ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Somut olayda, davacının davalı sitede bahçe temizliği, bahçıvanlık, su ve elektrik tamir işleri ve bekçi olarak çalıştığı, çalışmış olduğu sitede kendisine tahsis edilmiş evde yaşadığı, davacının özel yaşamı ile iş yaşamının iç içe girdiği anlaşılmaktadır. Davacı fazla mesai yaptığını ileri sürmüş ise de, kış dönemi için yasal çalışma süresini aşan çalışmasının olduğu iddiasını yeterli ve inandırıcı delillerle ispatlayamamıştır. Yaptığı işin niteliği gözetildiğinde kış mevsiminde fazla mesai yapmasını gerektirir herhangi bir faaliyetinin bulunamayacağının kabulü gerekir. Mahkemece, kış dönemi için davacının normal mesai saatlerinde çalıştığı kabul edilmeli ve fazla mesai ücreti hakkında yeniden hüküm tesis edilmelidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.