2313 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/8103 Esas 2015/7906 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8103
Karar No: 2015/7906
Karar Tarihi: 14.12.2015

2313 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/8103 Esas 2015/7906 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 2313 sayılı Kanuna muhalefet suçu işlediğine karar vererek TCK 53, 54/4 maddeleri uyarınca mahkumiyet ve müsadere cezası verdi. TCK 53. madde uygulanırken, sadece kendi oltasındaki su ürünlerine sahip olma hakkı kısıtlanmıştır. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140-2015/85 sayılı kararı dikkate alınarak bu kısıtlama infaz aşamasında değerlendirilebilir. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri: 2313 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK 53, 54/4.

9. Ceza Dairesi 2015/8103 E. , 2015/7906 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Asliye Ceza
Suç : 2313 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm : 2313 sayılı Kanunun 23/son, 5237 sayılı TCK"nın 53, 54/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması sırasında, sanığın sadece kendi oltsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından sınırlama getirilmesi yerine, altsoy dışındakileri de kapsayacak biçimde koşullu salıverilme tarihine kadar TCK"nın 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi aynı maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırı ise de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.