Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/10880 Esas 2018/7317 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 26/09/2012 gününde verilen dilekçe ile haksız el koyma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız el koyma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı, yurt dışında yaşadığını ve 2003 yılında ... "da bir ev satın almak istediğini, bu amaçla sözleşme imzaladığını, sözleşmeye konu evi satın almak için ... "deki parasını bankadan çekip ..."ya götürmek isterken hava alanında parasına el konulduğunu bu nedenle sözleşmeye konu evi satın alamadığı gibi cezai şart ödemek zorunda kaldığını, yaklaşık 4 yıl sonra ceza mahkemesince paranın iadesine karar verildiğini, bu süreçte el konulduğu süre boyunca parasının ekonomik getirisinden yararlanamadığını, ayrıca ... "da imzalamış olduğu taşınmaz satım sözleşmesindeki cezai şart gereği ödemeler yapmak zorunda kaldığını belirterek ceza yargılaması sırasında avukatına ödemek zorunda kaldığı ücret de dahil olmak üzere maddi ve manevi zararının tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, açılan davanın öncelikle süre yönünden reddi gerektiğini esastan da davacının kendi kusurlu davranışları nedeniyle el koymaya neden olduğunu kendi kusuruyla sebep olduğu bu durumdan dolayı da tazminat talep edemeyeceğini belirterek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile el koyma tarihi ile iade tarihi arasındaki dönem yönünden mahrum kalınan faiz getirisinin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2003/743 esas ve 2005/134 karar sayılı dosyasında davacı hakkında beraat kararı verildiği ve kararın temyiz incelemesinden geçerek kesinleştiği anlaşılmakta ise de hava alanında kamu görevlileri tarafından işlem tesis edilirken davacının el konulan 121.500,00 euroyu ... ’de ... Bankasında bulunan hesaplardan çektiğini beyan etmesine rağmen paranın kaynağını tevsik
edemeyişi ve ispata yarayan belgeleri ibraz edememesi dikkate alındığında zararın oluşması ve artmasında davacının da müterafik (bölüşük) kusuru bulunduğu açıktır. Bu durumda, hükmedilecek tazminat miktarından BK. 43 (TBK/52) maddesi gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış, bu durum kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 26/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.