Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25513 Esas 2019/22955 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/25513
Karar No: 2019/22955
Karar Tarihi: 11.12.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25513 Esas 2019/22955 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/25513 E.  ,  2019/22955 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin 07/12/2004 tarihinden önce laboratuvar teknikeri olarak işe başladığını, askerlik nedeniyle iş sözleşmesinin sona erdiğini, 07/12/2004-21/06/2014 tarihleri arasında davalıda çalışmaya devam ettiğini, fazla mesai yaptığını ayrıca ücret ödenmediğini, maaş alacaklarının geriye dönük en az 1 yıldır düzenli ödenmediğini, ücret alacağı bulunduğunu, yıllık izin ücreti alacağı bulunduğunu, dini-resmi bayramlar ile resmi tatillerde çalıştığını ayrıca ücret ödenmediğini, hastanenin faaliyetinin durdurulduğunu, maaşlarının düzenli ödenmediğini, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve özellikle, gerekçeli temyiz dilekçesinin süresinde verilmediği dikkate alınarak, gerekçesiz temyiz dilekçesi çerçevesinde kanunun açık hükmüne ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususları ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
    2-Dava dilekçesinde davacı davalıya ait işyerinde 07/12/2004 tarihinden 21/06/2014 tarihine kadar olan çalışmalarına ilişkin alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
    Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının 29/03/2001-01/08/2003 tarihleri arasındaki çalışmalar için de kıdem tazminatının hesaplandığı görülmüştür.
    6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır. Buna göre, dava dilekçesinde davacının 07/12/2004 tarihinden 21/06/2014 tarihine kadar olan çalışmalarına ilişkin alacaklarının hüküm altına alınması isteğine karşın, 29/03/2001 tarihinden itibaren kıdem tazminatının hesaplanması 6100 sayılı Kanun"un 26. maddesine göre talep aşımı mahiyetinde olduğundan hatalıdır.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.12.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.