MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Köy muhtarı olan sanığın, köyde ikamet etmesine rağmen ikamet belgesi vermemesi sebebiyle çocuğunu okula kayıt ettiremeyen katılanın mağduriyetine neden olmak suretiyle görevi kötüye kullandığı kabul edilerek mahkumiyetine karar verilmişse de; 23/11/2006 tarihli ve 2006/11320 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca 15/12/2006 gün ve 26377 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 15/08/2007 tarihinde yürürlüğe giren Adres Kayıt Sistemi Yönetmeliği"nin 13. maddesindeki yerleşim yeri ve diğer adreslerin tutulmasında kişilerin adres beyan formundaki yazılı beyanının esas alınacağına ve bildirimin nüfus müdürlükleri, kurumlar ve dış temsilciliklere şahsen yapılacağına ilişkin düzenleme ve 14. maddesindeki adres değişikliğine ilişkin bildirimin 20 gün içerisinde yapılmasına dair katılanın yükümlülüğü gözetildiğinde, 25/09/2008-24/11/2008 tarihleri arasında okula kayıt için adres kayıt sisteminde bulunan adresin yeterli olup olmadığı, ayrıca ikamet belgesinin gerekli olup olmadığı araştırılarak, sanığın ihmali davranışı sonucunda TCK"nın 257. maddesinde yer alan kişilerin mağduriyeti, kamunun zararı veya kişilere haksız menfaat sağlanması unsurlarının ne şekilde gerçekleştiği denetime imkan verecek şekilde karar yerinde açıklanıp tartışılmadan eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın ikametgah belgesi vermeme şeklinde oluşu kabul edilen eyleminin, ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunu düzenleyen TCK’nın 257/2. maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 257/1. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması,
Suç tarihi 24/11/2008 olmasına karşın, karar başlığında 25/09/2009 olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-c madde ve fıkra hükmüne aykırı davranılması,
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Şanlıurfa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/125 Esas, 2008/635 Karar sayılı ilamının kesinleşme tarihinin 29/12/2008, incelenen dosyadaki suç tarihinin ise 24/11/2008 olup tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden TCK"nın 58. maddesinin uygulanması ve TCK"nın 51/7. maddesi uyarınca gereğinin takdiri için mahkemesine ihbarda bulunulmasına hükmolunması,
Suç tarihinden sonra kesinleşen ilam dışında adli sicil kaydı ve duruşma tutanaklarına yansımış olumsuz bir hali bulunmayan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesindeki objektif ve subjektif şartlar tartışılıp değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, "Sanığın sabıkalı geçmişi..."" ve ""Sanığın kasıtlı suçtan kesinleşmiş mahkumiyeti bulunduğundan ..." biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle bu hükümlerin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle suçu işleyen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.