MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında katılana karşı “Hakaret” suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı hakaret suçuna ilişkin ceza verilmesine yer olmadığı kararı verildiğinin anlaşılması karşısında söz konusu kararı temyizinde hukuki yarar bulunmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,
2) Sanık hakkında katılana karşı “Hakaret” suçundan kurulan hükme yönelik üst Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Oluş, iddia, dosya kapsamı ve tanık ...’ın beyanına göre sanığın katılana hakaret ettiği ancak katılanın hakaret etmediğinin ifade edildiği olayda, hazırlık aşamasında beyanları tespit edilen tanıkların, kovuşturma aşamasında da üsülünce dinlenilmeleri neticesinde bir değerlendirme yapılması gerekirken, katılan tarafından sarf edildiği kabul edilen sözler ile gerekçesi denetime imkan verecek şekilde tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA,
3) Sanık hakkında katılana karşı “Kasten Yaralama” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Kasten yaralama suçunun ölçülebilir somut maddi zarara neden olan suçlardan olması, dosyada sanığın, katılanın zararını gidereceğine yönelik bir iradesi bulunmadığı gibi giderdiğine dair bir bilgi ya da belge de bulunmaması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2012 tarihli, 2011/842 Esas ve 2012/100
sayılı kararı ve 08.05.2012 tarihli, 2011/449 Esas ve 2012/186 sayılı kararı gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebilmesi için gerekli olan objektif koşulun gerçekleşmediği, kaldı ki mahkemece 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin tatbik edilmeme nedenleri arasında “maddi zararın giderilmemesi” gerekçesine de yer verildiği anlaşılmakla, tebliğnamenin bu yöndeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Katılan hakkında, Fırat Üniversitesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığınca tanzim olunan ve hükme esas alındığı anlaşılan, 20.03.2014 tarihli raporda, "sol tibia ve fibulada kırık” bulunduğu ve söz konusu kırığın “hayat fonksiyonlarına etkisinin ağır (6) derecede” olduğu, meydana gelen kırık nedeniyle katılanın “duyularından ya da organlarından birinin işlevinde sürekli zayıflama ya da işlev kaybının olup olmadığı hususlarının tespiti açısından şahsın 12 ay sonra muayene edilmek üzere sevki” gerekliliğinin belirtilmesi karşısında, katılanın, tüm tedavi belgeleri, film ve grafileri ile geçici ve kesin raporları ile birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu ilgili Şube Müdürlüğüne sevki sağlanarak meydana gelen yaralanmanın niteliğine ilişkin 5237 sayılı TCK"nin 86 ve 87. maddeleri kapsamında rapor temini ile sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Sanık hakkında 27/05/2015 tarihli karar duruşmasında hüküm kurulurken sanığın TCK’nin 86/1, 87/3, 29 ve 62. maddeleri gereği neticeten 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği halde, gerekçeli kararda sanığın aynı Kanun maddelerinin tatbiki ile neticeten 1 yıl 4 ay 25 gün hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilerek kısa karar ve gerekçeli karar arasında çelişkiye neden olunması,
c) Tanık Erhan’ın hazırlık aşamasında ve kovuşturma aşamasında çelişkili ifadelerde bulunması karşısında mevcut çelişki giderilmeden ve bunun mümkün olmaması durumunda hangi beyana neden üstünlük tanındığı açıklanmadan, hazırlık aşamasında tanık sıfatıyla bilgilerine başvurulan diğer kişiler kovuşturma aşamasında usulünce dinlenilmeden ve katılanın sanığa yönelik hangi eyleminin ne şekilde haksız tahrik teşkil ettiği denetime imkan verecek şekilde tartışılmadan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi gereği (1/4) oranında haksız tahrik indirimi uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini,
d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile üst Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un
33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA,
4) Katılan ... hakkında verilen “Ceza verilmesine yer olmadığı” kararına karşı üst Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Katılan ... hakkında açılan bir dava bulunmadığı halde hakkında TCK’nin 129/3. maddesi gereği “Ceza verilmesine yer omadığına” karar verilmesi,
b) Katılan ... hakkında açılan bir dava bulunmadığı halde karar başlığında “Katılan sanık” olarak belirtilmek suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 21.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.