2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1118 Karar No: 2019/11938 Karar Tarihi: 02.07.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1118 Esas 2019/11938 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2019/1118 E. , 2019/11938 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Sanık ... hakkında hırsızlık, mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 2- Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme suçlarından, sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Sanık ..."ın tüm aşamalarda atılı suçları işlemediğini beyan etmesi, dosya kapsamındaki hırsızlık olayına ilişkin kamera görüntüsü ya da başkaca bir delilin bulunmaması ve aksi tespit edilemeyen savunmasına göre, sanığın hırsızlık suçunu işlediğine dair, suça konu eşyaların bulunduğu evin sahibi ..."ın konutunda kalmasından başka mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi ve bozma kararımız doğrultusunda sanık ..."ın konut dokunulmazlığını bozma suçunu birden fazla kişi ile birlikte işlediğine dair delil olmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında verilen cezanın TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca arttırılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 02/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.