2313 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/7248 Esas 2015/7897 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7248
Karar No: 2015/7897
Karar Tarihi: 14.12.2015

2313 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/7248 Esas 2015/7897 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu olarak kabul edilen sanığın 2313 sayılı Kanuna muhalefet ettiği gerekçesiyle mahkum edilmesine karar verdi. TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması sırasında sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından sınırlama getirilmesi yerine, altsoy dışındakileri de kapsayacak şekilde koşullu salıverilme tarihine kadar TCK'nın 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi aynı maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırı olduğu belirtilmiş ancak Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilebileceği ifade edilmiştir. Sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 2313 sayılı Kanunun 23/5-son cümle
- 5237 sayılı TCK'nın 62, 53/1-2, 54/4. maddeleri

9. Ceza Dairesi 2015/7248 E. , 2015/7897 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Asliye Ceza
Suç : 2313 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm : 2313 sayılı Kanunun 23/5-son cümle, 5237 sayılı TCK"nın 62, 53/1-2, 54/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması sırasında, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından sınırlama getirilmesi yerine, altsoy dışındakileri de kapsayacak biçimde koşullu salıverilme tarihine kadar TCK"nın 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi aynı maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırı ise de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.