MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Tüketici Mahkemesi’nce verilen 19/04/2016 tarih ve 2015/1009-2016/1386 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili müvekkilinin davalı bankadan kredi kullandığını, kredi sözleşmesini detaylı incelemeden ve aydınlatılmadan imzaladığını, kredi ödemelerini yaptığını, ancak kendisinden haksız yere 2.120,00 TL komisyon, 2.827,00 TL dosya ücreti adı altında toplam 4.947,00 TL alındığını ileri sürerek 4.947,00 TL"nin aldıkları tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacı ile müvekkil banka arasında 1 adet ihtiyaç kredisi imzalandığını, bu sözleşme kapsamında karşılıklı mutabakatla kendisinden bedellerin tahsil edildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; zorunlu masraf olduğu ispat edilemeyen 4.947 TL"nin davacıya iadesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 253,45 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.