14. Ceza Dairesi Esas No: 2017/76 Karar No: 2021/2742 Karar Tarihi: 05.04.2021
Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/76 Esas 2021/2742 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, cinsel saldırı suçundan mahkumiyet kararı verdi. Sanığın reşit mağdurenin kalçasına dokunma şeklindeki eylemi kısa süreli, ani ve kesintili olduğundan sarkıntılık düzeyinde kaldı ve mahkeme sanığın hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi sebebiyle nihai ceza miktarının değişmediğini belirtti. Bu nedenle, kanun değişikliğinin lehe veya aleyhe sonuç doğurmayacağına karar verildi. Mahkeme kararında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi de bahsedildi ve Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği vurgulandı.
14. Ceza Dairesi 2017/76 E. , 2021/2742 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Cinsel saldırı HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür. Tüm dosya kapsamına göre sanığın olay gecesi reşit mağdurenin kalçasına dokunma şeklindeki eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi sebebiyle nihai ceza miktarının değişmediği, bu nedenle kanun değişikliğinin lehe veya aleyhe sonuç doğurmayacağı gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 05.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.