Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/388 Esas 2020/535 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/388
Karar No: 2020/535

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/388 Esas 2020/535 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, karayolları 3. Bölge Müdürlüğü Destek Hizmetleri Şube Müdürlüğü'ne temizlik işi hizmet sözleşmesi kapsamında farklı zaman aralıklarında davalı yükleniciler bünyesinde çalışan kişilerin kıdem tazminatının ödenmediğini ileri sürerek davalılardan talep etmiştir. Mahkeme, davacı kurumun davalılarla yapmış olduğu hizmet alım sözleşmelerine istinaden alt işveren olan davalılara rücu hakkının bulunduğunu belirterek davacının talebinin kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, bu kararın temyiz ve istinaf yolları sonucunda kesinleştiği ve davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddedildiği açıklanmıştır.
Kararda belirtilen kanun maddeleri: 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/J maddesi.

23. Hukuk Dairesi 2019/388 E. , 2020/535 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, karayolları 3. Bölge Müdürlüğü Destek Hizmetleri Şube Müdürlüğü nezdinde temizlik işi hizmet sözleşmesi kapsamında farklı zaman aralıklarında davalı yükleniciler bünyesinde çalışan ..."nın 27/04/2015 tarihinde işten ayrıldığını, ..."ya kıdem tazminatı olan 15.041,43 TL"nin müvekkili kurum tarafından ödendiğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davalı yükleniciler bünyesinde çalışan ..."ya yasa gereği müvekkilince ödenen 15.041,63 TL"nin ödeme tarihi olan 29/05/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak müvekkili kuruma ödenmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacı kurumun davalılarla yapmış olduğu hizmet alım sözleşmelerine istinaden alt işveren olan davalılara rücu hakkının bulunduğu itibar edilen hesap bilirkişisi raporuna göre davacı kurumun davalılardan talep edebileceği toplam miktarın 14.017,91 tl’nin davalıların çalıştığı dönemlerle sorumlu tutularak davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacı vekilinin itirazı üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi’nin 2017/2256 Esas 2018/1491 Karar sayılı 14/09/2018 tarihli kararı ile miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Kararın davacı vekilince temyizi üzerine Ankara 4. Bölge Adliye Mahkemesi 2017/2256 Esas 2018/1491 Karar sayılı kararı ile miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacı vekilinin temyiz dilekçesinin HMK 346/1 maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı süresinde davacı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA,492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/J maddesi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 29.01.2020 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.