Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1092 Esas 2015/1839 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1092
Karar No: 2015/1839
Karar Tarihi: 25.05.2015

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1092 Esas 2015/1839 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, birlikte buldukları sahte altınları hileyle katılan ve şikayetçiden haksız bir menfaat elde etmek için satmak üzere almıştır. Sanığın savunması, katılan ve şikayetçinin ifadeleri ve tanık anlatımları delil olarak kabul edilerek dolandırıcılık suçu işlediği karara bağlanmıştır. Ancak, adli para cezasının alt sınırın üzerinde belirlenmesi yasal gerekçe gösterilmeden yapıldığı için karar bozulmuştur. Yeniden duruşma yapmaya gerek olmadan sadece adli para cezasının düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: Kararın bozulması
- 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi: Hükmün düzeltilmesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Hükmün uygulanması

23. Ceza Dairesi 2015/1092 E. , 2015/1839 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında " 01.11.2008 " olarak yanlış gösterilen sanığın şikayetçi ..."a karşı işlediği atılı suçun tarihinin, mahallinde " eylül 2008 " olarak düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık ..."ın katılan ..."a karşı 27.03.2008 tarihinde, şikayetçi ..."a karşı ise 2008 Eylül ayı içerisinde... ... yolu üzerinde bulunan sahte altınları düşürdüğü, ayrı ayrı tarihlerde katılan ve şikayetçiye karşı "birlikte bulduk, bileziğin yarı parasını verirsen bilezik senin olur" demek suretiyle katılan ve şikayetçiden hile ile haksız menfaat edinmek suretiyle üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın savunması, katılan ve şikayetçi beyanı, tanık anlatımı ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabülde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir

zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 365 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "365 GÜN" ve "20x3655=7300 TL" terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN" ve "100 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.