MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02.03.2016 tarih ve 2015/208-2016/62 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili kötüniyetli davalının 22.11.2013 tarihinde, görsel, fonetik, işitsel ve umumî intiba olarak müvekkilinin SAHİBİNDEN ibareli tanınmış markalarına iltibas ve tecavüz oluşturacak, ayrıca onların tanınmışlığından haksız yarar sağlayıp itibar ve ayırt edici karakterini zedeleyecek nitelikte 35/1-6. sınıf hizmetleri içeren "sahibiburada" ibareli marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2013/95331 kod numarası verilen başvurunun Resmî Marka Bülteni"nde ilânı üzerine kötüniyet, markayla iltibas, ticaret unvanı ile haksız rekabet ve tanınmışlık vakıalarına dayalı olarak başvurunun reddi arzusunu içeren itirazlarının önce Markalar Dairesi ve nihaî olarak da YİDK tarafından 2015/M-1334 sayılı kararla reddedildiğini, SAHİBİNDEN ibareli markalar ile "SAHİBİBURADA" ibareli markalar arasında iltibas bulunduğunu ileri sürerek hukuka aykırı kurum kararının iptaline ve davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE ile şirket vekilleri görsel, işitsel ve anlamsal olarak "sahibiburada" ibaresini içeren başvuru konusu işaretin davacının SAHİBİNDEN ibareli markaları ile ortalama alıcıları iltibasa düşürebilecek derecede benzer bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacının SAHİB ve SAHİBİNDEN ibareli markalarıyla davalının "sahibiburada" ibareli başvurusu arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede benzerlik bulunduğu, ürünlerin aynı tür olduğu, ortalama düzeydeki alıcıların bu marka ve işaretin farklı işletmelere ait iki ayrı marka olduğunu algılamalarının mümkün olmadığı, bir kısım alıcıların iki farklı marka karşısında bulunduğunu algılayabilse bile marka ve işaretin birbirleriyle idarî ve ekonomik olarak bağlantılı şirketlere ait olduğu yönünde algılamada bulunulmalarının kaçınılmaz olduğu, zira davacının "sahibinden" ibareli belli bir tanınmışlığa veya bilinirliğe erişmiş seri markalarının bulunduğu, davalı başvurusunun da bu seri markaların arasına sızmış bulunduğu, bu hâlin öteden beri kullanılan davacı markalarının tüketiciler nazarında tesis ettiği imajın transferi sonucunu doğuracağı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 22,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenlerden alınmasına, 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.