Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunun 5237 sayılı TCK"nın 89/5. maddesi uyarınca takibinin şikayete tabi olduğu, katılanların hükümden sonra temyiz aşamasında 18.06.2015 tarihli dilekçe ile şikayetlerinden vazgeçtiği, sanık müdafiinin 30.06.2015 tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinde de katılanların şikayetlerinden vazgeçtiği belirtilerek kararın bozulmasını talep ettiği anlaşılmakla, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 14/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.