1. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5751 Karar No: 2018/578 Karar Tarihi: 14.02.2018
Taksirle öldürme - ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralamak - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5751 Esas 2018/578 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bir Ağır Ceza Mahkemesi davasında, sanıklar taksirle öldürme ve ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama suçlamasıyla yargılanmıştır. Mahkeme, sanıkların maktulu taksirle öldürdüklerini kabul ederken, ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama suçundan beraat kararı vermiştir. Sanıklara ayrı ayrı adli para cezası verilmiş ve hüküm, beraat kararı dışında onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nun 85/1, 29, 62, 50, 52, 54; CMUK'nun 223/2-e.
1. Ceza Dairesi 2016/5751 E. , 2018/578 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Taksirle öldürme, ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralamak HÜKÜM : ... ve ...; TCK"nun 85/1, 29, 62, 50, 52, 54. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 11.375 TL adli para cezası, ... ve ...; CMUK"nun 223/2-e maddesi uyarınca beraat.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar ... ve ..."ın, maktul ..."ı taksirle öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar ... ve ... hakkında maktul ..."a yönelik taksirle öldürme suçundan elde edilen delillerin mahkumiyetlerine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı mahkemece kabul edilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanıklar ... ve İsrafil müdafiinin sübuta, eylem ve sonuç arasında nedensellik bağı bulunmadığına ve sair hususlara, katılan ... vekilinin sanıklar ... ve ... bakımından beraat kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna ve sair hususlara yönelen yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Sanıklar ... ve ... hakkında taksirle öldürme suçundan kurulan hükümler bakımından; 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğe uygun olmayacak biçimde, "para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevirme yapılır" denilmesi suretiyle infazda yetkiyi kısıtlayacak şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş olup, CMUK"nun 322. maddesi uyarınca bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükümdeki "para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevirme yapılır" ifadesinin çıkarılması suretiyle DÜZELTİLEN, mahkumiyet ve beraate ilişkin hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 14.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.