Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2044 Esas 2019/11922 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya kapsamına göre, suçun gece vakti saat 01:30-06:00 sıralarında işlendiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında daha ağır cezayı içeren Kemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.05.2014 tarih ve 2014/1 E - 2014/200 K. sayılı 10.06.2014 tarihinde kesinleşen, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerekirken, Torbalı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.03.2014 tarih ve 2014/17 E.-2014/270 K. sayılı kararının mükerrirliğe esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında Kemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.05.2014 tarih ve 2014/1 E - 2014/200 K. sayılı kararının tekerrüre esas alınması, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince mükerrer olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Torbalı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.03.2014 tarih ve 2014/17 E.-2014/270 K. sayılı kararına konu 10 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.