Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2008/12015 Esas 2008/14437 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK.nun 82/1. maddesi ‘Devlet malları ile özel kanunlarında haczi caiz olmadığı gösterilen malların haczedilemiyeceğine ‘ amirdir.
Ankara Üniversitesi kuruluş kanunu ve bunun matufu olan Üniversiteler kanunu hükümleri uyarınca katma bütçeli bir devlet kuruluşudur. İİK.nun 82/1. maddesinde öngörülen devlet malları kavramı devlet tüzel kişiliği içindeki 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanununun 2., 3., ve 12. maddesinde belirtilen  genel ve katma bütçeli daireler ile özel bütçeli dairelerin ellerinde bulunan malları kapsar. Bu Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile kamu kaynaklarının ekonomik ve verimli bir şekilde kullanılması, hesap verilebilirliği, mali saydamlığı, yönetimin yapısı, işleyişi, kamu bütçelerinin hazırlanması, uygulanması, tüm mali işlerin muhasebeleştirilmesi, raporlanması ve mali kontrolü sağlanmaktadır. Dolayısı ile bu kanun kapsamındaki devlet kuruluşunun ödemeleri kanunda öngörülen formaliteye bağlıdır. Somut olayımızda Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesinin verdiği hizmet karşılığı elde ettiği hacze konu gelir, 2547 sayılı Yüksek Öğretim Kanunun 58. maddesi, 2547 Sayılı Kanunun 58.maddesine göre döner sermaye kurulmasına ilişkin yönetmelik hükümleri ve Ankara Üniversitesi Döner Sermaye İşletmesi yönetmelik hükümleri uyarınca kurulan döner sermayeye aktarılacak olan  gelir kapsamında olup devlet malı hükmündedir. Dolayısı ile böyle bir devlet kuruluşunun İİK.nun 82/1. maddesi uyarınca mallarının haczi mümkün değildir. Aksi halde kamu düşüncesi ile ilgili kuruluşların görevlerini yapabilmesi, mali kontrolün sağlanması imkanı ortadan kalkmış olur. Bu durumda Mahkemece şikayetin kabulü ile söz konusu paralar üzerine konulan hacizlerin kaldırılmasına karar vermek gerekirken istemin reddi isabetsizdir. 
SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 02/07/2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.