15. Ceza Dairesi 2018/7165 E. , 2020/5596 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında TCK"nın 157/1, 43/1, 62/1, 52/2-4, 53/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanık ... hakkında TCK"nın 157/1, 43/1, 62/1, 52/2-4, 53/1-3, 58/6 maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 11/09/2017 tarihli bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna gönderildiği ancak usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadıkları belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ...’in, katılanın babasına 15.000 TL borcu olduğu, katılanın sanığın yanına giderek araç alacağını söylediği ve sanığın borcunu ödemesini istediği, sanık ... ile yanında çalışan sanık ...’in katılana araç alımı konusunda yardımcı olacaklarını söyleyerek kiraladıkları bir aracı, satılık araç olarak gösterip katılandan para istedikleri, katılanın farklı tarihlerde sanıklara 5.000 TL, 3.500 TL, 4.500 TL ödeme yaptığı, daha sonra ise sanıkların aracın satışında sorun olduğunu, bunu çözmek için 16.000 TL daha para gerektiğini söyledikleri, katılanın bu parayı da sanıklara teslim ettiği, bu şekilde katılanın sanıklara farklı tarihlerde toplam 29.000 TL para verdiği ancak aracı alamadığı, bu suretle sanıkların dolandırıcılık suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda;
Sanıkların suçlamayı kabul etmeyen beyanlarının aksine, katılan beyanı, katılanın beyanı ile uyumlu hesap dökümleri, sanıkların satılık araç olarak gösterdikleri ... plakalı aracın araç kiralama şirketinden kiralandığına dair belgeler ile tüm dosya kapsamına göre, sanıkların mahkumiyetlerine yönelik mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 15/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
