Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/10079 Esas 2019/2801 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 6183 sayılı Yasa"dan kaynaklanan tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve tüm davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı ... idaresi, davalı ... hakkında vergi borcu nedeniyle aleyhine takip yaptıklarını, takibin sonuçsuz kaldığını, dava konusu ... 1009 plakalı aracını 03.07.2012 tarihinde davalı ...’ye, ...plakalı aracını 05.07.2012 tarihinde davalı ...’e, ... plakalı aracını 05.07.2012 tarihinde davalı ...’e devrettiğinden, bu tasarrufların iptaline karar verilmesini istemiş, daha sonra verdiği dilekçe ile araçların dava dışı şahıslara satıldığından bedellerinin davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı ..., borçlunun akrabası olduğunu, borçlu gibi nakliyecilik yaptığını, aracını satacağını duyunca kendisine aldığını, vergi borcunu bilmesinin mümkün olmadığını, küçük yerlerde böyle şeylerin birbirine söylenmediğini belirterek haksız açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalı ..., borçlu ile aynı kasabada ikamet ettiklerini, birbirlerinden araç almalarının doğal olduğunu, vergi borcunu bilmesinin mümkün olmadığını belirtmiştir.
Davalı ..., kendisinin de borçlu gibi nakliyecilik yaptığını, borçlunun nakliyeciliği bırakacağını duyunca aracını satın aldığını ve kar amacı ile bir başkasına sattığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Davalı borçlu ..., vergi borçlarının kesinleşmediğini mal kaçırma amacının olmadığını belirtmiştir.
Mahkemece, davalılardan İsmail’in davalı borçlu ..."in amcası olduğu, aralarındaki tasarrufun 6183 sayılı yasanın 28. maddesi gereği bağışlama hükmünde olup aynı zamanda bu tasarruf 6183 sayılı yasanın 30. maddesi anlamında da hükümsüz olduğu, diğer davalıların da davalı ... ile işyeri bakımından komşuları olduklarının kolluk araştırması ile de sabit olduğu ... beldesi gibi nüfus yoğunluğu olmayan bir yerde tarafların iş yeri komşularının maddi durumunu bilmemeleri hayatın olağan akışına aykırı olduğundan bahisle davanın kabulü ile davalıların sattıkları araçların satış tarihinde belirlenen bedelleri nispetinde tazminata karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalıların tümü tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 6183 sayılı yasanın 24 ve devamı maddesinden kaynaklanın tasarrufun iptali davasına ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere ve davanın bedele dönüşmesi halinde bedel üzerinden tazminata hükmedilmesinin mümkün olmaması nedeni ile davacı vekilinin tüm, davalı ...’in borçlunun amcası olması diğer davalıların borçlu ile aynı sektörde çalıştıkları ve birbirlerini tanıdıklarının sabit bulunmasına göre tüm davalıların aşağıda yazılı bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-6183 sayılı Yasa’nın 24.maddesine dayalı olarak açılan davanın kabulü halinde davacı kamu idaresinin iptali edilen tasarrufun meydana geldiği tarihteki kamu alacağı tesbit edilerek bu miktar ile sınırlı olarak tasarrufun iptaline somut olayda herbir davacının sattıkları araç değeri de dikkate alınarak 03.07.2012 ve 05.07.2012 tarihi itibari ile borçlu hakkında kesinleşen vergi borcunun aslı ve ferilerinin belirlenerek bu miktarlarını ve araçları ellerinden çıkardıkları değeri geçmeyecek şekilde tazminata karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm davalıların diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 12/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.