Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/417 Esas 2019/10352 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/417
Karar No: 2019/10352

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/417 Esas 2019/10352 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi, hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün istinaf başvurusunu esastan reddetti. Sanık müdafiinin açtığı temyiz davasında, CMK'nun ilgili maddeleri gözetilerek, sanığın talebinin yerinde olmadığı sonucuna varıldı. Ancak, zorunlu müdafii görevlendirilmesi nedeniyle müdafiilere ödenen ücretin sanıktan alınması ve yargılama giderlerinin belirlenmesinde yanlış hesaplama yapıldığı gerekçesiyle hüküm bozuldu. CMK'nun 288., 294. ve 301. maddeleri açıklandı.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nun 288. maddesi: \"Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.\"
- 5271 sayılı CMK'nun 294. maddesi: \"Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.\"
- 5271 sayılı CMK'nun 301. maddesi: \"Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar

17. Ceza Dairesi 2019/417 E. , 2019/10352 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Ankara 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/906 Esas ve 2017/1508 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanığın CMK"nun 272. ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu verilen 07.06.2018 tarihli, 2018/1571 Esas ve 2018/1322 Karar sayılı “Esastan Ret” kararına karşı, sanık müdafii tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nun 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanun"un 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanun"un 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin sanık hakkında kanunun öngördüğü cezanın alt sınırdan ceza tayin edilmesi gerektiğine, belirlenen cezadan gerekli indirimlerin yapılmadığına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdiri ile Bölge Adliye Mahkemesinin kararına göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın savunmasını yapmak üzere soruşturma ve kovuşturma aşamalarında zorunlu müdafii görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiilere ödenen ücretin sanığa, yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırılık meydana getirilmesi,
2-Zorunlu müdafiiye ödenen ücret düşüldükten sonra geriye kalan 1 çağrı kağıdı masrafı olan 11,00 TL’nin 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nun 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin 07.06.2018 tarihli, 2018/1571 Esas ve 2018/1322 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nun 302/2-4. maddesi ve fıkraları gereğince BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yarglama giderlerine ilişkin kısmın çıkartılarak yerine “Yapılan yargılama giderlerinin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, CMK"nun 302/1. maddesi uyarınca, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, 10/09/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.