18. Hukuk Dairesi 2016/4223 E. , 2016/5866 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, eğitim ve öğretim giderinden kaynaklanan 70.673,04 TL borcun 26.301,67 TLsinden sorumlu olmadığının, birleşen davada aynı borcun 17.151,14 TL sinden borçlu olmadığının tespiti istenilmiştir. Mahkemece asıl davanın kabulüne, birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava ve ıslah dilekçesinde, davacının 1996-2000 yılları arasında askeri lisede, 2000-2007 yılları arasında da GATA"da öğrenim gördükten sonra, tabip subay olarak görev yapmakta iken 24.02.2010 tarihinde disiplinsizlik nedeniyle resen Türk Silahlı Kuvvetlerinden ilişiğinin kesildiğini belirterek, idarece tahakkuk ettirilen 70.673,04 TL borcun 26.301,67 TL"sinden borçlu olmadığının tespitini; birleşen dava dilekçesinde ise, 70.673,04 TL borcun 17.151,14 TL"sinden daha davacının borçlu olmadığının tespitini istemiş; alınan bilirkişi raporunda dava tarihinde yürürlükte bulunan "6000 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu Ve Yargılama Usulü Kanunu İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun" ile yargılama sırasında yürürlüğe giren "6318 sayılı Askerlik Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 47. maddesiyle 926 Sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu’nun 112. maddesinin birinci fıkrasında yapılan değişiklik" ve "6353 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un geçici 1. maddesinin 2. fıkrası" uyarınca davacının borçlu olmadığı miktar belirlenmiş, mahkemece bu rapor doğrultusunda davanın kabulüne, birleşen davanın ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
12.07.2012 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş bulunan 6353 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un Geçici 1. maddesinin 2. fıkrasında "Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı her derecedeki eğitim kurumuna 1997 ve sonraki yıllarda giren ve askeri öğrencilikten kendi isteğiyle ayrılan veya sağlık sebepleri dışında askeri öğrencilikten çıkarılanlardan; yüklenme ve kefalet senetlerinde yazılı olsa dahi ilaç ve tedavi giderleri, kitap, kırtasiye giderleri, öğrenci harçlıkları ile yiyecek giderinin yarısı ve bunlara tekabül eden faizleri geri alınmaz. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte ödemeleri devam edenler ile bu konuda açılmış davaları sonuçlanmamış veya kesin hükme bağlanmış olanlar da bu madde hükümlerinden yararlandırılır. Ödemesi devam edenlerden bu madde çerçevesinde yapılacak hesaplamaya göre fazla ödeme yapmış olanlar ile bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce ödemesini tamamlamış olanlara geri ödeme yapılmaz. Bu maddenin uygulamasına ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığı ile Millî Savunma Bakanlığınca müştereken belirlenir" hükmü yer almaktadır. Bu madde ile yapılan düzenleme, askeri okullara 1997 ve sonraki yıllarda giren ve askeri öğrencilikten kendi isteğiyle ayrılan veya sağlık sebepleri dışında askeri öğrencilikten çıkarılan kişiler için geçerli olup, askeri okullardan mezun olduktan sonra subay, astsubay, uzman jandarma vs. olarak TSK emrinde çalışmakta iken ilişiği kesilenler için uygulanması mümkün olmadığı halde, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının borçlu olmadığı miktar belirlenirken; 6353 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması ve mahkemece bu rapor doğrultusunda karar verilmesi doğru değil ise de, davacı hakkında uygulanması gereken 17.12.2005 tarihinde yürürlüğe giren Türk Silahlı Kuvvetleri Personelinin Öğrenim, Eğitim ve Yetiştirme Masraflarının Tespitine Dair Yönetmeliğin 5. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi 09.11.2013 tarihinde "öğrenci harçlıkları, kitap kırtasiye", "ilaç-tedavi giderleri" ile "personel ve amortisman" ibareleri yürürlükten kaldırılmış, "yiyecek" ibaresi "yiyecek masraflarının yarısı" olarak değiştirilmiş ve birinci fıkrasının sonuna "01.01.1997 ve sonrasında imzalanan yüklenme senetleri dikkate alınarak hesaplanacak tazminat miktarlarında bu Yönetmelik hükümleri esas alınır" şeklinde değiştirilmiş olup bu değişiklik nedeniyle davacının borçlu olmadığı miktarın aynı içeriğe sahip 6353 sayılı Yasanın geçici 1. maddesinin 2. fıkrasına göre belirlenmiş olması bozma nedeni yapılmamış, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Dairemizin 2014/18049 E, 2015/85 K sayılı ilamında davacının katılmış olduğu bu kurslarda ve eğitimlerde kendisine yapılan masrafları da kalan mecburi hizmetiyle orantılı olarak ödeyeceği düşünülmediği, bu kurs ve eğitim masraflarını hesaplamada dikkate alınması gerektiği belirtilerek kararın bozulması üzerine mahkemece, bozma ilamına uyulduğu halde yapılan yargılama sonucunda hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının eğitim aldığı İlk ve Acil Yardım Kursu, Üreme Sağlığı ve Aile Planlaması Kursu"nun borcun hesaplamasında dikkate alınmaması,
2-Taraflar yararına hükmedilecek vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin, dava tarihindeki haklılık miktarlarına göre tespiti gerekir. Bu sebeple; mahkemece, yargılama sırasında yürürlüğe giren 6318 sayılı Yasa ve 09.11.2013 tarihli Yönetmelik değişikliği yürürlüğe girmemiş olsaydı davaya konu miktarın red ve kabul edilecek miktarları bilirkişiye hesap ettirilip bu miktarlar üzerinden davada kendisini vekille temsil ettiren taraflar yararına vekalet ücretine ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.