Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/5893 Esas 2022/204 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı idare vekilinin istinaf başvurusu üzerine Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin kısmen kabulü ile HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmak suretiyle esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi'nce kısmen kabulü ile bedelin ödenmesine ilişkin olarak HMK’nın 353/1-b-2 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararını istinaf etmeyen tarafın, aleyhine durum oluşmadıkça kararı temyiz hakkı bulunmadığından, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verildikten sonra, davacı idare vekilinin temyizi yönünden yapılan değerlendirmede;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; kapama bağ niteliğindeki Kocaköy İlçesi, Çakmaklı Mahallesi 490 ada 12 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı davacı idare vekilince yapılan istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile Anayasa Mahkemesi'nin 16.07.2020 tarih ve 2018/104, 2020/39 sayılı iptal kararına istinaden, ilk derece mahkemesi kararının davalı tarafça istinaf edilmemiş olması gözetilerek, bedelin tamamına ilk derece mahkemesi karar tarihine kadar yasal faiz yürütülmek suretiyle, ilk derece mahkemesince üçer aylık vadeli hesaba yatırtılmış olan bedelin derhal ödenmesi yönünde 6100 sayılı HMK’nın 353-1-b-2 maddesi gereğince hükmün düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesi ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 18/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.