Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/8516 Esas 2022/212 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 3402 sayılı Kadastro Kanununun 41.maddesi gereğince yapılan düzeltme nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nun 1007.maddesi uyarınca tazmini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı Hazine vekilinin istinaf başvurusu üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Malatya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2014/335 E. - 2018/182 K. sayılı kararının Yargıtay'ca incelenmesi davalı Hazine vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -
Dava, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 41.maddesi gereğince yapılan düzeltme nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nun 1007.maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın  kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı davalı Hazine vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun  Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nce esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalı Hazine vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelerden; davacının, dava konusu Malatya İli, Yeşilyurt İlçesi, Örnekköy (eski Onatlı Köyü) Köyü 104.400,00 m2 yüzölçümlü 483 parsel sayılı taşınmazın 08.11.1979 tarihinde tapulama ile oluştuğu, davacıların 05.02.1982 ile en son 20.05.2011 tarihi olmak üzere satın alma işlemleri ile taşınmaza paylı olarak malik oldukları, 2012 yılında yapılan incelemelerde taşınmazın gerçek yüzölçümünün 82.000,31 m2 olması gerektiğinin tespit edildiği ve taşınmazın yüzölçümünün düzeltilmesi için 3402 sayılı Kadastro Kanununun 41. maddesi uyarınca işlem yapıldığı ve 05.01.2015 tarihinde düzeltme işleminin tapuya tescil edildiği, davacının yapılan bu işlem sonrasında, taşınmazın yüzölçümünde meydana gelen azalma nedeniyle uğradığı zararın tazminini istediği eldeki davanın 20.07.2015 tarihinde zamanaşımı süresi içerisinde açıldığı anlaşılmıştır.
Dava konusu taşınmaza net geliri esas alınarak değer biçilmesinde ve taşınmazın gerçek  bedelinin TMK'nun 1007. maddesi gereğince davalı Hazineden tahsiline karar verilmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nun 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, peşin alınan temyiz ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 18/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.