
Esas No: 2015/26769
Karar No: 2017/5775
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/26769 Esas 2017/5775 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından ziynet alacağı davası, tazminatların miktarı ve velayet yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, nafakaların miktarı, erkek lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminatlar ile vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı-karşı davalı erkek dava dilekçesi ile 14.000 TL ziynet eşyasını kadına bağış yaptığını ve maddi zararı olduğunu belirterek bu miktarda maddi tazminat talep ettiğini belirtmiştir. Davacı-karşı davalı erkeğin dava dilekçesinde yer alan maddi tazminat talebi Türk Medeni Kanunu m. 174/1 kapsamında boşanma davasının eki niteliğinde maddi tazminat talebi değildir. Hakim tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez (HUMK m. 75; HMK m. 26/2 ) Hal böyle iken mahkemece davacı-karşı davalı erkeğin Türk Medeni Kanunu m. 174/1 kapsamında maddi tazminat talebi bulunmadığı halde talep aşılarak davacı-karşı davalı erkek yararına maddi tazminata hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran davacı-karşı davalı erkek lehine hükmedilen manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanununun 52. ve 58. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 11.05.2017 (Per.)