7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/2304 Karar No: 2015/10931 Karar Tarihi: 03.06.2015
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/2304 Esas 2015/10931 Karar Sayılı İlamı
7. Hukuk Dairesi 2015/2304 E. , 2015/10931 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Çorum 1. İş Mahkemesi Tarihi : 09/12/2014 Numarası : 2013/180-2014/447
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine, 2- Davacı, iş akdinin haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı, davacının iş akdini kendisinin feshettiğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, hafta tatili talebinin reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında davacının çalışma saatleri konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. 6100 sayılı HMK’nun 26. maddesinde hâkimin, tarafların talepleriyle bağlı olduğu, talepten fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceği belirtilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının 8.30-22.30 arası çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücret alacağı hesaplanmıştır. Davacı dava dilekçesinde davalı iş yerinde genel olarak 08.00-20.00 saatleri arasında çalıştığını bazen çalışma düzenine göre çalışmasının 10.30-23.30 saatleri arasında olduğunu ileri sürerek alacak talebinde bulunmuş olup bu açıklamaya göre davacının genel çalışma saatinin 08.30-20.00 arası olduğunun kabulü gerekmektedir. Mahkemece davacının hangi dönemlerde 10.30-23.30 arası çalıştığı olgusu açıklattırılıp bu hususun ispatı saptanmadan günlük çalışmasının 22.30 da sona erdiği kabul edilerek talep aşılarak yapılan hesaplama hükme esas alınarak karar verilmiş olması bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 03/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.