Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12405 Esas 2019/21228 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12405
Karar No: 2019/21228
Karar Tarihi: 20.11.2019

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12405 Esas 2019/21228 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün eksik araştırma ile verildiğine ve ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilemediğine karar verdi. Ayrıca, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyetinin bulunmadığı halde mükerrir kabul edilerek hapis cezasının tercih edilmesi de hatalı bulundu. Bu sebeplerden dolayı hükmün bozulmasına karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 29. madde (haksız tahrik hükümleri)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 58. madde (mükerrir hükümleri)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 86/2. madde (seçenek yaptırımlar)
- 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/12405 E. , 2019/21228 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın, yapılan saldırı karşısında kendisini savunduğunu, olayı ... ve ... "ın gördüğünü beyan etmesine göre, sanığın soruşturma aşamasında bildirdiği bu kişilerin tanık sıfatıyla dinlenilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2) Katılan ve sanığın karşılıklı olarak birbirlerini yaraladıkları ve katılan hakkında da sanığı yaralamaktan cezalandırılmasına karar verilen olayda, ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilemediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
3) Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunmadığı halde mükerrir kabul edilerek 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanması ve buna dayanarak TCK"nin 58/3. maddesi uyarınca TCK"nin 86/2. maddesinde öngörülen seçenek yaptırımlardan hapis cezasının tercih edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.