Özet:

Hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilen bir davada, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun belirttiği üzere, Çocuk Koruma Kanunu’nun 35. maddesi ve uygulama yönetmeliğine göre, suça sürüklenen çocuğun fiili algılama ve yönlendirme yeteneğinin değerlendirilmesi için sosyal yönden inceleme yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Ancak bu inceleme raporu mahkemece alınmadan hüküm kurulması, suça sürüklenen çocuğun savunma avukatı tarafından yapılan temyiz itirazları doğrultusunda, mahkeme kararının bozulmasına sebep olmuştur.
Kanun Maddeleri: 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri.
Çocuk Koruma Kanunu’nun 35. Maddesi: “15 yaşını bitirmiş olan çocuk, reşit oluncaya kadar özgürlüğünden yoksun bırakılma cezasının infazına tabi tutulamaz; ancak, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin bulunmadığı ve bu nedenle ceza sorumluluğu bulunmadığı mükellefiyeti, mahkemece hüküm altına alınabilinir.”
Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20. Maddesi: “Çocuğun sosyal yönden incelemesi, çocuğun olumsuz koşullar içerisinde bulunan yaşama çevresi, sağlık durumu, mevcut eğitim, çalışma durumu, kişilik ve sosyal alışkanlık durumu, aile ilişkileri ve benzeri hususları kapsayan geniş çapta bir inceleme yapılması yoluyla yapılır.”
Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 21. Maddesi: “Sosyal inceleme raporu, yargı makamına sunulmak üzere en kısa sürede hazırlanır ve mahkeme heyetine gönderilir.”