6136 sayılı Kanun’a muhalefet - kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12942 Esas 2019/21227 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : 6136 sayılı Kanun’a muhalefet, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."in, yokluğunda verilen gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilememesi nedeniyle öğrenme üzerine yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1) Sanıklar ... hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne, sanık ... hakkında katılanlar ..., ... ve ..."e karşı kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile katılan ..."e karşı hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne, sanık ... hakkında hakkında katılanlar ..., ... ve ..."e karşı kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar ..."nin, ..."ın, ..."in temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
...’ın 31.01.2014 tarihli celsede şikayetinden vazgeçmesi karşısında gerekçeli karar başlığında mağdur yerine müşteki olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Tüm sanıklar için hapis cezalarına mahkumiyet hükümleri yönünden; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas -2015/85Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre ..."nin, ..."ın, ..."in temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanıklar ... ve ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar ..."ın, ..."in temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas -2015/85Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e maddeleri ile belirlenen 1 yıl 9 ay hapis cezalarından TCK"nin 87/3. maddesi ile (1/6) oranında artırım yapılırken 1 yıl 12 ay 15 gün hapis cezaları yerine hesap hatası yapılarak 2 yıl 15 gün hapis cezalarına hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..."ın, ..."in temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkralarının TCK’nin 87/3. maddesi ile ilgili kısımlarındaki “2 yıl 15 gün” ibarelerinin “1 yıl 12 ay 15 gün” şeklinde değiştirilmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.