Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/5248 Esas 2019/8115 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5248
Karar No: 2019/8115
Karar Tarihi: 30.04.2019

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/5248 Esas 2019/8115 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hakaret ve tehdit suçlarından yargılanan sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtilen 18. Ceza Dairesi'nin kararı temyiz edilmiştir. Yapılan incelemede, sanığın suçları işlediği ve ceza verilmesi gerektiği Kanuna uygun olarak tespit edilmiştir. Sanığın ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmemesi nedeniyle temyiz davası reddedilmiştir. Kanun maddeleri: Hakaret suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesi, tehdit suçu için 106. maddesi.

18. Ceza Dairesi 2018/5248 E. , 2019/8115 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, yerel mahkemece gerekçeli kararda haksız tahrik hususunun tartışılması karşısında, tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmeyerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 30/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.