MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/02/2016 tarih ve 2012/1-2016/13 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 22.420,00 TL"nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin TPE nezdinde tescilli ETİLER MARMARİS, MARMARİSCAFE, MARMARİS BÜFE ve MARMARİS markalarının sahibi olduğunu, davalı tarafa ait MARMARİS KAFE ... markasının da müvekkiline ait markalarla aynı faaliyet alanında kullanılmak üzere TPE nezdinde 19/12/2006 tarihinde 43. sınıfın "yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri " alt grubunda tescil edildiğini, markaların ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğunu ileri sürerek davalı adına tescilli 2006/05496 sayılı markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin babası ve diğer aile üyeleri ile 1964 yılından beri büfe ve kafe işlettiğini, 2006 tescil tarihli MARMARİS KAFE markasının bulunduğunu, MARMARİS KAFE MUSTAFA SARGIN markasının da ayırt edici olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; markalar arasında görsel ve işitsel farklılıklar bulunduğu ve karıştırılma ihtimaline yol açar nitelikte bir benzerlik olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.