Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/6794 Esas 2018/589 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23.02.2016 tarih ve 2015/165-2016/24 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 2007/44078 sayılı ""Mila by Nova"" ibaresinden oluşan markasının 23,24,25,26. sınıflarda tescilli olduğunu, davalının ise ""milla"" markasını 18. sınıftan bazı ürünler için tescil ettirdiğini, markalar arasında iltibasa yol açacak derecede benzerlik bulunduğunu ileri sürerek davalı adına tescili 2011/80297 nolu “milla” markasının hükümsüzlüğünü ve sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; markalar arasında iltibasa yol açıcı benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacının 2007/44079 nolu markasının “Mila by Nova” davalının hükümsüzlüğü istenilen 2011/80297 nolu markasının ise ""milla"" ibaresinden oluştuğu, her iki markanın ilk kelimesi aynı olup sadece davalı markasında “l” harfinin çift yazıldığı, "mila”nın Türkçe bilinen bir karşılığı olmadığından tüketci nezdindeki ayırtediciliğinin yüksek olduğu, davacı markasındaki bu ibarenin davalı tarafından herhangi bir ilave yapılmadan kullanıldığı ve tüketicinin markayı davacı markasının yeni bir versiyonu veya serisi olarak algılayabileceği, markaların tescil kapsamlarının da benzer olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı adına tescilli 2011/80297 nolu markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.