5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/34568 Esas 2020/2993 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/34568
Karar No: 2020/2993
Karar Tarihi: 04.05.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/34568 Esas 2020/2993 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, Gümrük İdaresi'nin suçtan doğrudan etkilenmediği belirtilerek davaya katılma ve hükümleri temyize yetkisi bulunmadığına karar verildi. Sanıkların mahkumiyetine yönelik temyiz talepleri ise incelenerek temyiz nedeni bulunmadığından reddedildi. Ardından, 7242 sayılı Kanun'un yürürlüğe girmesiyle birlikte 5607 sayılı Yasa'nın ceza indirimine ilişkin hükümlerinin sanıkların lehine değiştiği ve etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale geldiği belirtildi. Bu nedenle, yerel mahkemenin sanıkların mükerrir olup olmadıklarını göz önünde bulundurarak yasal koşullarının oluşup oluşmadığını saptaması gerektiği vurgulandı. Bu nedenle hükümlerin bozulmasına karar verildi ve yargılama süreci baştan başlamak üzere dosya mahkemesine gönderildi. Kararda 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen ceza indirimi ile 5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesine eklenen etkin pişmanlık hükümleri, TCK'nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası olarak açıklandı.

19. Ceza Dairesi 2019/34568 E. , 2020/2993 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Müşteki Gümrük İdaresi Vekilinin ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi hükmü temyiz yetkisi vermeyeceği anlaşıldığından, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar ..., ..., ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar ... ve ..., sanık ... müdafiisinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasa’nın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin sanıkların mükerrir olup olmadığı gözetilerek yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın, sanık ... müdafiisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 04/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.