Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2622 Esas 2018/2226 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanığın 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, her ne kadar sanığın mahkumiyetine karar verilmiş ise de, sanığın suçlamayı kabul etmeyerek şirketi devrettiğini ifade etmesi ve suça konu fatura asılları/onaylı örneklerinin dosya içerisinde bulunmaması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından, öncelikle sahte fatura düzenlemek suçunun oluşabilmesi için sahte faturaların 213 sayılı VUK"nın 230. maddesinde sayılan zorunlu unsurları taşıması gerektiği aksi takdirde ilgili Kanunun 227/3. maddesine göre hiç düzenlenmemiş sayılacağı cihetle, ilgili takvim yılına ait sahte fatura asılları ya da onaylı örneklerinden kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulmasından sonra, yasada öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin incelenmesi, sahte olduğu iddia olunan faturaları kullanan kişi veya şirketler hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığı araştırılıp, yapılmış ise haklarında düzenlenen vergi inceleme ve sair raporların onaylı suretleri getirtilerek incelenmesi, kamu davası açılıp açılmadığının sorulması, açıldığının tespiti halinde dava dosyasına intikali sağlanarak ayrıntılı özetinin tutanağa geçirilmesi ve bu davayı ilgilendiren bilgi ve belgelerin onaylı örneklerinin alınarak dosyaya konulması, faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıkları ve sanığı tanıyıp tanımadıkları saptandıktan ve sanıktan şirketi devrettiğini iddia ettiği şahıs/şahısların kim olduğu sorularak açık kimlik bilgileri tespit edilmek suretiyle tanık olarak ifadelerine başvurulduktan sonra gerektiğinde, faturalar üzerindeki yazı ve imzaların sanığa ve kimliği belirlenecek kişi ve kişilere aidiyeti konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
a)Sahte fatura düzenleme suçlarında, aynı takvim yılı içerisinde farklı aylarda/zamanlarda düzenlenen sahte fatura eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme sahte fatura düzenleme suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde eksik ceza tayin edilmesi,
b)08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/b maddesinde “üç yıldan beş yıla” kadar hapis cezası öngörüldüğü nazara alındığında, 2008 takvim yılında düzenlenen son tarihli sahte fatura tespit edilip buna göre suç tarihi itibariyle uygulanacak kanun maddelerinin belirlenmesi gerektiği gözetilmeden hüküm kurulması,
c)213 sayılı Vergi Usul Kanununun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesi uyarınca, sanık hakkında tayin olunan 18 ay hapis cezasından TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı uygulama sonucu 13 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayini, yasaya aykırı,
d)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanıkların sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 15.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.