MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04/03/2016 tarih ve 2014/396-2016/217 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı bankadan 80.000 TL kredi kullandığını, kredi taksitlerinin tahsili için hesabına otomatik ödeme talimatı tanımlandığını, kredi geri ödemelerinin yapılacağı hesaba vade tarihlerinde para yatırılarak hesabın hazır edildiğini, ancak davalı bankanın taksit tarihlerinden daha sonra taksitleri faiziyle tahsil ettiğini ve 02.06.2010 tarihinde banka hesabında aylık kredi taksidini karşılayacak miktarda para kalmadığını, bu aşamadan itibaren de kredi taksitlerinin 1 ay geriden ve faiz ilavesiyle tahsil edildiği, müvekkilinin hesabını kontrol etme imkanı olmadığı gibi kendisine de telefon ya da eposta ile ulaşılarak durum hakkında bilgi verilmediğini, sonrasında da hesabın kat edilerek müvekkili aleyhine icra takibi başlatıldığını, aracına bu dosyada el konulduğunu, 14.07.2014 tarihinde 39.000 TL daha ödeyerek dosya borcunu kapattığını ancak 1.000 TL araç bağlama-otopark parası ödemek zorunda kaldığını, yine ticari bir araç olduğundan, aracın bağlı kaldığı günlerdeki kazancından da mahrum kaldığını ileri sürerek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla icra takibi ve dosyası sebebi ile fazladan ödenen 17.578,50 TL, 1.000 TL otopark ücreti, aracın bağlı kaldığı sürede mahrum kalınan kazancın 221,50 TL’si ile 1.500 TL. manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş; 04.03.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile mahrum kaldığı kâr talebini 1.800 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; davacının hesabının kredi ödemelerini vadesinde yapmadığından kat edildiğini ve haklı olarak icra takibi başlatıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı bankadan Genel Kredi Sözleşmesi ile kredi kullandığı, aylık 2.226,19 TL olmak üzere 48 ayda eşit ödenmek üzere 106.858,80 TL geri ödeneceği, davacının otomatik ödeme talimatı olmasına rağmen hesaptaki para zamanında kredi borcuna mahsuben çekilmeyerek sonraki tarihlerde faiziyle tahsil edildiği, davacıdan 12.659,00 TL fazla para çekildiği, davacı aleyhine başlatılan icra takip dosyasında haczedilen aracın 18 gün çalışamaması ve ticari olması nedeni ile 1.800,00 TL kazanç kaybı olduğu, talep edilen otopark ücretine ilişkin ise kaydın bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 14.459,00 TL"nin dava tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, koşulları oluşmayan manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 733,47 TL temyiz ilan harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 24/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.