Mahkemesi :Kayseri 6. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :06.06.2013
Numarası :2012/233-2013/150

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı A.. Y.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkillerinin mirasçısı olduğu müteveffa M. A. ile davalı yüklenici A.. Y.. arasında davalı iş sahibi M.. A.."na ait villanın elektrik işlerinin yapımı hususunda sözlü eser sözleşmesi yapıldığını, bu sözleşme uyarınca müteveffanın villanın elektrik işini üstlendiğini ve sözleşmenin ifası sırasında elektrik akımına kapılarak vefat ettiğini, meydana gelen bu olaydan davalıların sorumlu olduklarını iddia ederek 150.000,00 TL maddi, 350.000,00 TL manevi olmak üzere toplam 500.000,00 TL maddi ve manevi tazminatın 27/06/2009 olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece maddi ve manevi tazminat isteminin dayanağının iş kazası sonucu ölümden kaynaklandığı, bu nedenle davaya iş mahkemesinde bakılması gerektiği belirtilerek dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiş, karar davalı A.. Y.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesi içeriği ile tüm dosya kapsamından; davalılardan M.. A.."nun asıl iş sahibi olup, arsasına villa yapılması işini yüklenici olarak davalı Adnan Yıldırm"a, yüklenicinin de sözleşme kapsamındaki elektrik işini taşeron olarak müteveffa M. A."a verdiği anlaşılmaktadır. Dava dilekçesindeki ikrar ve kabule göre müteveffa M. A. davalılar nezdinde iş akdiyle çalışan işçi olmayıp, söz konusu işi davalı A.. Y..’dan sözlü eser sözleşmesiyle alan alt taşerondur. Bu durumda uyuşmazlığın 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 355. ve devamı maddelerinde düzenlenen eser
sözleşmesi hükümlerine göre çözümlenmesi gerektiğinden görevli mahkeme iş mahkemesi olmayıp Asliye Hukuk Mahkemesi’dir. Mahkemece işin esasının incelenerek sonucuna uygun karar verilmesi gerekirken uyuşmazlığın nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı A.. Y.."ın temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı A.. Y.."a geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 26.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.