Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK"nun 170/3.maddesinde (icra mahkemesi, İİK"nun 68/a-4.maddesine göre yapacağı "inceleme sonunda" inkar edilen imzanın borçluya ait olmadığına kanaat getirirse itirazın kabulüne karar verir" düzenlemesine yer verilmiştir.
Somut olayda icra mahkemesince ceza yargılaması sırasında alınan raporlara itibar edilerek sonuca gidildiği, doğrudan bilirkişi incelemesi yaptırılmadığı tespit edildiğinden alacaklının para cezası ve tazminatla sorumlu tutulması mümkün değildir. Yerleşik Yargıtay uygulaması bu yönde olup, mahkeme kararının bu nedenle bozulması gerekir ise de anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması cihetine gidilmiştir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Tarsus İcra Mahkemesi"nin 26.02.2008 tarih ve 2007/219 E, 2008/41 K. sayılı kararının hüküm bölümünün inkar tazminatı ile ilgili (3) no"lu, para cezası ile ilgili (4) no"lu bendinin karar metninden çıkarılmasına, kararın düzeltilen bu haliyle İİK 366 ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına mahal olmadığına, 03.07.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.