MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 22/03/2016 tarih ve 2014/1287-2016/239 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin davalıya verdiği taşıma hizmeti nedeniyle iki adet fatura düzenlediğini, davalının fatura bedellerini ödememesi üzerine icra takibi başlatıldığını, davalının borca ve icra müdürlüğünün yetkisine itiraz ederek icra takibini durdurduğunu ileri sürerek itirazın iptaline, davalının %20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; faturaların tebliğ edilmediğini, müvekkilinin borcunun sadece 341Euro olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının ticari defterlerinde takip konusu faturaların kayıtlı olduğu ve davacının faturalar nedeni ile 2.865,68 TL alacaklı göründüğü, davalının ticari defterlerinde ise söz konusu faturaların kayıtlı olmadığı, tarafların BA-BS formlarında davaya konu faturada yazılı taşıma hizmetinin verildiğine dair herhangi bir kaydın bulunmadığı, davacının davasını ispatlayamadığı gibi davalıya yemin dahi teklif etmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, taşıma bedelinin tahsili amacıyla başlatılan icra takibine itirazın iptaline ilişkin olup, mahkemece taraflar arasındaki taşıma ilişkisine dair herhangi bir kayıt bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı, taşıma bedeline ilişkin düzenlediği faturayı icra takibine konu etmiş, davalı ise icra takibine itirazında da davaya cevap dilekçisinde de taşıma ilişkisini inkar etmemiş, ancak taşıma ücretinin faturada gösterilen tutar kadar olmadığını taşıma işi için davalı tarafından mail yoluyla 341 Euro fiyat teklifi yapıldığını, borcunun bu kadar olduğunu savunmuştur.
6102 sayılı TTK"nin 850/2. bendi uyarınca, taşıyıcı taşıma sözleşmesiyle eşyayı taşıyıp gönderilene teslim etmeyi üstlenirken, gönderen de taşıyıcıya taşıma ücretini ödeme borcunu üstlenmiş olur. Yine TTK"nin 870/4. maddesine göre de, taşıma ücreti eşyanın sayısı ağırlığı veya başka ölçüyle gösterilen miktarına göre kararlaştırılmışsa taşıma ücretinin hesaplanmasında, taşıma veya yük senedindeki kayıtların doğru olduğu varsayılır. Bu durumda, taşıma ilişkisi taraflarca inkar edilmeyip uyuşmazlığın yalnızca bedele ilişkin olduğu dikkate alınarak, öncelikle davalının savunmasında ileri sürdüğü mail yazışmalarında taşıma ücreti konusunda bir mutabakata varılıp varılmadığının araştırılması, taraflar arasında taşıma ücretine dair bir anlaşma bulunmadığının tespiti halinde ise TTK"nin 870. madde hükmü uyarınca tarafların iddia ve savunmaları ile taşıma senedindeki kayıtlar gözetilerek aynı güzergahta ve aynı koşullarda yapılacak taşıma için rayiç taşıma bedelinin belirlenmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçelerle ve davalının gerek takip talebine vaki itirazında, gerekse davaya yanıt dilekçesinde borcun 341 Euro olduğu yönündeki kabul beyanı da gözetilmeksizin davanın reddi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA; ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 24/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.