Danıştay 4. Daire 2018/1739 Esas 2022/2431 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/1739
Karar No : 2022/2431

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Başkanlığı
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...-Pet Akaryakıt Otomotiv Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımında bulunduğu ve gider belgelerinin bir kısmının indiriminin mümkün bulunmadığından bahisle 2010/1-3,4-6,7-9,10-12 dönemlerine ilişkin re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı geçici vergilerin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... Vergi Mahkemesince verilen ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararda; cezalı tarhiyatın dayanağı olan ve 2010 yılı için tarh edilen kurumlar vergisi ve kesilen vergi ziyaı cezasına karşı açılan dava sonucunda, Mahkemelerinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararı ile, davanın reddine karar verildiğinden, davacı adına kurumlar vergisi matrahı esas alınarak uyuşmazlık dönem için kurum (geçici) vergi salınabilir ise de; mahsup dönemi geçmiş bulunduğundan, geçici vergi aslının aranmasında hukuka uygunluk görülmediği, ancak anılan yasal düzenleme uyarınca, davacı adına hesaplanan geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasında mevzuata aykırılık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; davalı idare tarafından ileri sürülen iddialar mahkeme kararının kaldırılmasını gerektirecek nitelikte görülmediği, davacı istinaf başvurusu yönünden ise dava konusu vergi ziyaı cezasının üzerinden kesildiği geçici verginin matrahı yönünden bağlı bulunduğu vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisine karşı açılan davayı reddeden .... Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararı, Dairelerinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla kaldırılarak, vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi iptal edildiğinden, dava konusu vergi ziyaı cezasında da hukuka uygunluk görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davalı istinaf başvurusunun reddine, davacı istinaf başvurusunun kabulüne, Vergi Mahkemesi kararı kaldırılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kısmen kabulü, kısmen reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Davalı idarenin, kararın geçici vergi asılları kaldırılmasına ilişkin kısmına dair temyiz istemi yönünden;
193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun “Geçici Vergi” başlıklı mükerrer 120 nci maddesinin beşinci fıkrasında; “Yapılan incelemeler sonucunda, geçmiş dönemlere ait geçici verginin %10' u aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tesbiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için re'sen veya ikmalen geçici vergi tarh edilir. Mahsup süresi geçtikten sonra, kesinleşen geçici vergiler terkin edilir, ancak gecikme faizi ve ceza tahsil edilir." hükmü yer almaktadır.
Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 120. maddesinin 4. fıkrasında; yapılan incelemeler sonucunda geçmiş dönemlere ait geçici verginin % 10’u aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde bu kısım için re’sen veya ikmalen geçici vergi tarh edileceği, mahsup süresi geçtikten sonra kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği, ancak gecikme faizi ve cezanın tahsil edileceği hükme bağlandığından, mahsup süresi geçtikten sonra kesinleşen dava konusu geçici vergi aslının terkini gerekmektedir.
Bu durumda dava konusu geçici vergilerinin; mahsup dönemi geçmiş olması sebebiyle vergi aslının aranmaması gerektiğinden kararın bu kısmında sonucu itibariyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Davalı idarenin kararın geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılmasına ilişkin kısmına dair temyiz istemine gelince;
Dava konusu cezalı tarhiyatın dayanağı 2010 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatının kaldırılmasına ilişkin olarak açılan davada redde ilişkin .... Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararına karşı davacı tarafından yapılan istinaf başvurusunun kabulüne ilişkin ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararı, Danıştay Dördüncü Dairesinin 11/04/2022 tarih ve E:2018/1740, K:2022/2441 sayılı kararıyla bozulduğundan, geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezaları hakkında ilgili bozma kararı sonrası verilecek karar gözetilerek yapılacak değerlendirme neticesi yeniden bir karar verilmesi gerekmektedir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen kabul, kısmen reddine,
2. ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının, geçici vergi asıllarına ilişkin kısmının yukarıda belirtilen gerekçeyle ONANMASINA,
3. Anılan Vergi Dava Dairesi kararının geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarına ilişkin kısmının BOZULMASINA,
4. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 11/04/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.

(XX) KARŞI OY :
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120/4. maddesinde; yapılan incelemeler sonucunda, geçmiş döneme ait geçici verginin %10'u aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için re'sen veya ikmalen geçici verginin tarh edileceği, ancak gecikme faizi ve geçici vergiye bağlı kesilen cezanın tahsil edileceği hükme bağlanmıştır.
Olayda, dava konusu ihbarnamede geçici vergi miktarı gösterilmiş ise de, geçici verginin aslının aranmayacağının belirtilmesi karşısında vergi miktarının kesilerek vergi ziyaı cezasının tutarının belirlenmesine yönelik olduğu anlaşılmaktadır.
Şu halde, aslı aranmayacağı hem kanunun ilgili maddesi gereği olması ve hem de idarece tanzim olunan ihbarnamede geçici verginin aslının aranmayacağının açıkca belirtilmesi nedeniyle, kararın geçici verginin kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının da hukuki sonuç doğarmasına imkan bulunmamaktadır.
Bu durumda, ihtilafın "geçici vergi aslına ilişkin kısım yönünden incelenmeksizin reddine" karar verilmesi gerekirken aksi yöndeki mahkeme kararının belirtilen gerekçeyle bozulması gerektiği görüşüyle, Dairemiz kararına kısmen katılmıyorum.