Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7009 Esas 2020/5576 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7009
Karar No: 2020/5576
Karar Tarihi: 12.06.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7009 Esas 2020/5576 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa dolandırıcılık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanık, katılanı sesini kısıp değiştirerek zor durumda kalan oğluymuş gibi yaparak kandırıp para göndermesini sağlamış ve bu paraları çekmiştir. Sanığın açık ikrarı, banka ve PTT kayıtları, dosya kapsamı ve katılanın ifadesi doğrultusunda mahkeme tarafından haksız menfaat sağladığı tespit edilmiştir. Sanığın hakim kararına itiraz etmesi sonucu dosya incelenerek, sanığın uzlaşmak istediği ancak uzlaşma sağlanamadığı belirlenmiş ve dosya mahkemeye geri gönderilmiştir. Kararda TCK'nın 157/1 (hapis cezası), 43 (cezalandırma sınırı), 53 (hükmün açıklanmasının geri bırakılması), 58. maddeleri (yatırımı teşvik suçu) açıklayıcı bir şekilde belirtilmiştir. Tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı infaz aşamasında gözetileceği belirtilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek, mahkumiyet kararı onanmıştır.
Kanun maddeleri açıklamaları:
- TCK'nin 157/1 maddesi: Hapis cezası öngörülmüştür.
- TCK'nin 43. maddesi: Ceza sınırının belirlenmesi için kullanılmıştır.
- TCK'nin 53. maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması hakkında bilgi verilmiştir.
- TCK'nin 58. maddesi: Yatırımı teşvik suçu hakkında bilgi verilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2018/7009 E. , 2020/5576 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 43, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın sesini kısıp değiştirerek zor durumda kalan oğluymuş gibi yaparak katılanı kandırıp para göndermesini sağlayarak ve bu paraları da çekmek suretiyle menfaat sağladığı, bu şekilde üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan olayda; sanığın açık ikrarı, banka ve PTT kayıtları ile dosya kapsamı itibariyle sanığın katılanı aldatarak haksız menfaat sağladığı, böylece üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 157/1 maddesinde hapis cezası yanında adli para cezası da öngörüldüğü halde, sanık hakkında hapis cezası yanında ayrıca adli para cezasına hükmedilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanığın tekerrüre esas alınan ilamına konu dolandırıcılık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın uzlaşmak istediğine ve beraatini talep ettiğine yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 12/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.Başkan