Danıştay 9. Daire 2021/4195 Esas 2022/1339 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/4195
Karar No : 2022/1339

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) ...Vergi Dairesi Başkanlığı - ...
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av....

2- (DAVALI) ...Jant Sanayi A.Ş.
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının, taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrrer 121. maddesi uyarınca hesaplanan kurumlar vergisinin %5'inin (1.400.000-TL) vergi indirimi olarak kabul edilmesi gerektiği ihtirazi kaydıyla verilen 2019 yılı kurumlar vergisi beyannamesi üzerinden yapılan tahakkukun iptali ve mahsuben ödenen 1.000.000-TL'nin ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte iadesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ...Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla; davacı şirket adına vergi inceleme raporuna istinaden 2017 yılına ilişkin yapılan vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatının bulunduğu, bu tarhiyata karşı açılan dava Mahkemenin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla kabul edilse de ; Mahkemenin işbu dosyadaki karar tarihi olan 20.01.2021'e kadar tarhiyatın kaldırılması yönünde kesinleşmiş bir karar olmadığı, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 121. maddesinin 2. fıkrasının 2. bendi gereğince yapılan tarhiyatın kesinleşmiş yargı kararıyla ortadan kaldırılmadığından, ihtirazi kayıtla verilen 2019 yılı kurumlar vergisi beyannamesi üzerinden yapılan tahakkukta ve Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 121. maddesi uyarınca 2019 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde hesaplanan 1.400.000-TL tutarda yapılan mahsuben ödemede hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesi kararında atıf yapılan ...Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:...,K:...sayılı kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun, ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesince kesin olarak verilen ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla reddedildiği, bu halde davacı şirket hakkında yapılan tarhiyatın kesinleşmiş yargı kararıyla kaldırıldığı, vergi indirimine ilişkin şartın sağlandığı, Dairenin 17/09/2020 tarih ve E:2020/396, K:2020/648 sayılı kararında da ortaya konulduğu üzere, 2017/Temmuz-Eylül dönemi geçici verginin vadesinden sonra ödendiği nedeniyle vergi indiriminden faydalanamayacağı kısmı yönünden; davacının vade tarihi itibariyle katma değer vergisi iade alacağının bulunduğu ve 16/11/2017 tarihinde mahsup talebinde bulunarak süresinde borcun mahsup edildiği, kalan tutarın banka havalesi yoluyla ödendiği, sonrasında davalı idarece 2017/Eylül dönemine ilişkin katma değer vergisi iadesi tutarının düzeltilmesi gerektiğinin bildirilmesi üzerine 28/12/2017 tarih ve 29/12/2017 tarihli 2017/Eylül dönemine ilişkin düzeltme beyannamesi verildiği ve katma değer vergisi iade tutarının da 49.803,29-TL azaltıldığı, bu durumdan kaynaklanan gecikme zammının da süresinde ödendiğinden, kanuni süresinde verilen bir beyanname bulunduğu, düzeltme beyannamelerine istinaden ortaya çıkan geçici vergiden kaynaklanan gecikme zammının da vadesinde ödendiği, bu nedenle davacı şirketin vergi indirimden yararlanma şartlarını taşımadığından bahsedilemeyeceği, 2018/Kasım 1. on beş günlük döneme ilişkin özel tüketim vergisi beyannamesinin kanuni süresinden sonra verilmesi nedeniyle vergi indiriminden faydalanamayacağı kısmı yönünden; davacı tarafından söz konusu beyannamenin 29/01/2019 tarihinde pişmanlık talepli olarak verildiği, davacının 2018/Kasım döneminde özel tüketim vergisi mükellefiyetinin bulunmadığı, İzmir Gümrük Müdürlüğünün geçmiş döneme ilişkin özel tüketim vergisi doğduğunun tespiti üzerine, davacının kanuni süresi geçtikten sonra pişmalık talepli olarak özel tüketim vergisi beyannamesi verdiği anlaşıldığından, beyannamenin ait olduğu yıl ile bu yıldan önceki son iki yıla ait vergi beyannamelerinin kanuni süresinde verilmiş olması şartının ihlal edilmediği açık olduğundan, davacının mahsup talepleri tümüyle yerine getirilemediğinden 28/12/2020 tarihi itibariyle mevcut borçları bulunduğu ileri sürülmüşse de; davacı şirketin, muhtelif vergi borçlarına yönelik vadelerinden önce mahsuben ödeme talebinde bulunduğu hususunun taraflar arasında ihtilafsız olduğu, davalı idarece mahsupların tam yapılamamasının davacının kusurundan kaynaklandığı veya eksiklikler/mahsup sonrası kalan tutarlar bildirildiği halde davacı tarafından ödeme yapılmadığı yönünde bir iddiada bulunulmadığı, eksik ödenmiş duruma gelen vergilerin mahsuben ödenmek istenilen tutarın %10’unu aştığı yönünde bir tespit de yapılmadığı saptandığından, ödeme yapılmadığı ve davacının vergiye uyumlu mükellef olma vasfını yitirdiği sonucunu doğurmayacağı açık olduğundan, ihtirazi kayıtla verilen beyanname üzerine yapılan tahakkuk işleminde yasal isabet bulunmadığı, iade talebi yönünden; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 121'inci maddesinde, vergi indirimine konu tutarın sadece gelir ve kurumlar vergisinden indirileceği, indirim yoluyla giderilemeyen verginin ise beyan üzerine tahakkuk eden diğer vergilere mahsup edilebileceği ve nakden iade edilmeyeceğinin düzenlendiği, 2019 yılı kurumlar vergisi beyannamesine ilişkin tahakkuk fişinde ödenecek verginin 0-TL olduğu, dava konusu işlemden kaynaklı davacının fazladan ödediği bir tutarın söz konusu olmadığı, ortaya çıkan güncel, somut bir zararın varlığından bahsedilemeyeceği için yasal faizli iade talebinin reddi gerektiği gerekçesiyle istinaf başvurusunun kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasına, tahakkuk yönünden davanın kabulü ile tahakkukun kaldırılmasına, 1.400.000-TL'nin yasal faiziyle birlikte iadesi istemi yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVACININ İDDİALARI: Vergi indiriminden faydalandırılmaması nedeniyle 1.400.000-TL kurumlar vergisinin fazladan tahsil edildiği, fazladan tahsil edilen tutarın ödenen geçici vergi ve kesinti yoluyla ödenen vergilerden kaynaklandığı iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması talep edilmektedir.

DAVALININ İDDİALARI: 2015/Ocak, Şubat dönemlerine ilişkin olarak vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapıldığı, anılan tarhiyatın kesinleşip kesinleşmediğine bakılmaksızın, vergi indiriminden yararlanmasına olanak bulunmadığı iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması talep edilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI :
DAVALI İDARENİN SAVUNMALARI: Savunma verilmemiştir.
DAVACININ SAVUNMALARI : Vergi ziyalı cezalı katma değer vergisi tarhiyatına karşı açılan davanın Bölge İdare Mahkemesince kabul edilmesi üzerine uyuşmazlığın kesinleştiği, bu karar üzerine davalının dava konusu işlemi geri alarak davacıya vergi indirimi hakkını tanıması gerektiği iddialarıyla davalının temyiz isteminin reddi istenilmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
Tarafların temyiz isteminin reddine,
...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
Temyiz isteminde bulunan davacıdan ...-TL maktu harç alınmasına,
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ...Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 11/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.