Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3186 Esas 2019/8034 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : MALATYA 6. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
13/05/2014 tarih ve 2013/1033 esas ve 2014/514 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın sanığın duruşmada bildirdiği "Başharık mahallesi 28. sokak ... apt. No:17 Merkez/Malatya" adresi yerine doğrudan MERNİS adresi olan "Başharık mahallesi Bıldırcın (28.) sokak no:18 iç kapı no:7 Battalgazi/Malatya" adresine 28/05/2014 tarihinde tebliğ edildiği ve tebliğ mazbatası üzerine ""7201 sayılı Tebligat Kanununun 21. maddesinin 2. fıkrası muhatabın mernis adresi olup evrak ilgili mahalle muhtarlığına tebliğ edilip muhatabın kapısına 2 nolu haber kağıdı yapıştırıldı"" ibaresinin yazıldığı, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/1. ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 30 ve 31. maddelerine göre sanığın MERNİS adresinde oturup oturmadığı veya MERNİS adresinden sürekli olarak ayrılıp ayrılmadığı tespit edilmeden doğrudan aynı Kanunun 21/2. maddesine göre işlem yapıldığı, sanığın temyiz dilekçesi ekinde sunduğu terhis belgesi içeriğinden de tebliğ tarihinde askerde olduğu anlaşıldığından, sanığa usulüne uygun olarak bildirilmeyen kararın kesinleşmediği, kesinleşmeyen karara ilişkin 19/12/2014 tarihli hükmün hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu, sanığın 12/03/2015 tarihli kanun yoluna başvurma dilekçesinin 13/05/2014 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemiz tarafından da benimsenen 20.03.2012 tarihli ve 2011/785 - 2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” veya “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararların, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 11/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.